Μετάβαση σε περιεχόμενο
Αχ
Αχ, να γινόμουν,
βροχή απαλή,
τα μαλλάκια σου
να δρόσιζα.
Αχ, ένα δάκρυ
να μπορούσα να σβήσω
από τα μάτια σου.
Αχ, μια ρυτίδα
να έδιωχνα
απ’ το μέτωπό σου.
Αχ, νάχα τη δύναμη,
τους καημούς σου
να σήκωνα
και τον ήλιο
να ξανάφερνα
στα σκαλοπάτια σου!
Γιάννης Κανατσέλης