Κανατσέλης Γιάννης ποίημα “Πεθύμησα”
Μια ρυτίδα λιγότερο
στην ψυχή,
κι ας έχουν έλθει
πολλές στο κορμί.
Μια μέρα με φως
μετά από σκοτεινά,
ατέλειωτα σούρουπα.
Μια χαρά,
ύστερ’ από
πικρές λύπες.
Μια στάλα μέλι,
ένα γλυκό λόγο,
μετά την καταιγίδα.
Μια νύχτα με φεγγάρι,
μια βόλτα στο κύμα,
μετά την τρικυμία.
Πεθύμησα,
ν’ ακούσω,
κλειδί στην πόρτα
κι ας μην είσαι συ.
Γιάννης Κανατσέλης