Λαουτάρης Εμμανουήλ

Νέος χρόνος

Έξω στο δρόμο, ξημερώνει Νέος Χρόνος,

κι εγώ ακούω το τραγούδι της βροχής.

Πόσες καρδιές να ’χει στο κάστρο του ο πόνος,

άδολα θύματα μιας άπονης ψυχής.

 

Έξω στο δρόμο, ξημερώνει Νέος Χρόνος,

τον νιώθω να ’ρχεται με βήμα σταθερό.

Δεν κοντοστέκεται, περνά, με πιάνει τρόμος,

που να ’βρω άρμα να προλάβω τον καιρό!

 

Έξω στο δρόμο, ξημερώνει Νέος Χρόνος,

μοιάζει μ’ αγέρι που περνάει βιαστικά.

Σου το ’χα πει, όμως για σένα, ίδιος δρόμος.

Τι να ζητάς; Τι να προσμένεις τελικά!…

 

Εμμανουήλ Ι. Λαουτάρης

Από την ποιητική συλλογή

«Ζωγραφίζοντας με λέξεις»

Εκδόσεις Εριφύλη 2009