Αβούρης Μιχάλης

Όπου έχω πάει

Όπου έχω πάει,

κι’ έχω γυρίσει,

κάτι από εμένα,

έχω αφήσει.

Και οι αναμνήσεις,

οι εκπληκτικές,

γυρίζουν πάλι,

σαν να ήταν χτες.

Σε κάθε πόρτο,

και μία αγάπη,

που την θυμάμαι,

πάλι με δάκρυ.

Και η αγάπη ίδια,

σε όλη την γη,

και ίδια πάντα,

παντού η ζωή.

Πλούτη και φτώχεια,

χαρά και λύπη,

γέλιο και δάκρυ,

και καρδιοχτύπι.

Σαν τα λουλούδια,

που μαραμένα,

είναι στο βάζο,

λησμονημένα.

Και η Ντολόρες,

που αναστενάζει,

κι’ απ’ το μπαλκόνι,

πάλι κοιτάζει.

Λύνουμε κάβους,

μα ευελπιστώ,

στην αγκαλιά της,

να ξαναρθώ.

 

Μιχάλης Αβούρης

Από την ποιητική συλλογή

«Ζωή στην θάλασσα»