Κατσικάδη Μιχαήλ Νίκη
«Σονέτο»
Χάρτινοι οι πύργοι μου κυλούν μες στο κενό,
σωριάζονται στου μένους τον αγέρα
Λάβα ραγίζει της ζωής μου το βουνό
καθώς κρατώ της κόψης τη φλογέρα..
Πετώ γοργά, το χρόνο να προλάβω, ενώ,
βυθίζομαι στης ήττας τη γαλέρα.
Ποια μοίρα μ’ έταξε και πάλι να γυρνώ
στης θλίψης μου την άδοξη πρεμιέρα;
Χάρτινοι οι πύργοι μου κυλούν μες στη φωτιά,
την άσπρη κόλα πλημμυρίζουν δυο κηλίδες.
Όλα σαρώθηκαν κι απόψε στη νυχτιά,
στις φρούδες μου κι αλύτρωτες ελπίδες,
με σταύρωσαν τα λόγια που δεν είπες,
και φώλιασαν στο στήθος μου σαν γύπες.
Νίκη Μιχαήλ Κατσικάδη
Από την ποιητική συλλογή
«Η Έβδομη πτήση»