Αδίσταχτα να υποστηρίζουμε τους αδικημένους
Ο Μέγιστος των Αγίων της ορθοδοξίας μας ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΜΑΣ ΛΕΓΕΙ: Μη προτίμα την ομόνοια της αληθείας (Προς Ρωμαίους 23 2 PG 80 611) μάς λέγει, μας προτρέπει δηλαδή εφόσον κατέχομε την αλήθεια δεν πρέπει να προτιμούμε την ομόνοια πού είναι αποτέλεσμα συμβιβασμού και υποχώρησης, αλλά θα πρέπει με κάθε τρόπο να προσπαθήσουμε να λάμψει η αλήθεια μέχρι και να χύσεις το αίμα σου
O Άγιος Ι. Χρυσόστομος Προτίμησε την αλήθεια από την εύνοια των αρχόντων, με αποτέλεσμα να μετατραπούν σέ φανατικούς εχθρούς του. Ο Άγιος προτίμησε να πράξει εκείνο πού έπρεπε να πράξει σαν καλός χριστιανός και τα υπόλοιπα τον άφησαν αδιάφορο.
Ο άγιος Χρυσόστομος υπερασπίστηκε εκείνους που αδικούνταν και πήρε με παρρησία το μέρος εκείνων που είχαν μαζί τους την αλήθεια, έστω κι αν ήταν μικροί και ανίσχυροι και αδικούνταν και διώκονταν από τους ισχυρούς κατά κόσμο.
Ο Ελληνικός λαός Είναι ο μόνος λαός που κατόρθωσε να συνταιριάξει αρμονικά τον αρχαίο πολιτισμό του την υπεράνθρωπη πνευματικότητά του με όλα τα θετικά στοιχεία του χριστιανισμού και να γεννήσει αυτός ο Θεϊκός συνουσιασμός μία βαθιά πίστη μία θεμελιωμένη θρησκεία μία τρομερή ενωτική ισχύ. Πού καμιά δύναμη και τίποτα δεν μπορεί να την χωρίσει γιατί την ένωση αυτή έχει ευλογήσει ο ίδιος ο Θεός ο ίδιος ο ΚΥΡΙΟΣ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ ο οποίος έδωσε στους Έλληνες στην Ελλάδα, την πρωτοκαθεδρία στην ορθοδοξία. Αλλά η πρωτοκαθεδρία αυτή – των Ελλήνων για να είναι βεβαία και ασφαλής παραμένουσα εις τον αιώνα οφείλει ο Έλληνας ορθόδοξος μετά την δικαίωσίν του αυτή να ζεί και να πολιτεύηται σύμφωνα με την διδασκαλίαν τού Ευαγγελίου. Από το Ευαγγέλιον ο άνθρωπος θα γνωρίσει την αλήθεια ο Χριστός είπε: «Γνώσεσθε την αλήθεια και η αλήθεια ελευθερώσει ημας» (Ιωαν. 8, 31 – 32) Θα γνωρίσετε την αλήθεια και η αλήθεια θα σας ελευθερώσει. Δότι αν απλώς μόνον πιστεύει εις τον Χριστόν ο δε βιος του δεν είναι σύμφωνος προς την διδασκαλία του Χριστού εκπίπτει της δικαιώσεως. Μοναχά η πίστι σε τίποτα δεν θα τον ωφελήσει, γιατί είναι πίστις νεκρά καθ’ εαυτήν, όπως λέγει ο θείος Ιάκωβος (Ιάκ. β 17). Η πίστις για να σώσει τον άνθρωπον πρέπει να είναι ζώσα να είναι ενεργός να είναι καρποφόρος. Είναι δε η πίστις ενεργός και καρποφόρος όταν ο άνθρωπος έχει και βίο σύμφωνα προς τους λόγους και τις εντολές αυτού. Διότι όλα μαζί δηλαδή πίστι και έργα αγαθά καθιστούν τον άνθρωπο δίκαιον Ενώπιον του Θεού, και όχι μόνο η πίστις.
Οί Έλληνες οφείλουν να είναι υπόδειγμα της Χριστιανικής αρετής διότι ο Θεός είχε προορίσει αυτούς να υπηρετήσουν είς το συμφέρον πάσης της ανθρωπότητας διαδίδοντας την Ορθόδοξον πίστην του Ευαγγελίου. Τήν αλήθειαν Και την δύναμιν της Ζώσης Πίστεως διδάσκει και βεβαιώνει ο Απόστολος Παύλος με τα εξής λόγια του «Έν γάρ Χριστώ Ιησού ούτε περιτομή τι ισχύει ούτε ακροβυστία Αλλά πίστης δι’ αγάπης Ενεργουμένη» (Γαλ. ε’ 6 )Άλλωστε εκεί πού κυριαρχεί ο Ιησούς Χριστός δεν έχει καμιά σημασία ούτε αν κάνεις περιτομή ούτε αν δεν κάνεις σημασία έχει η πίστι στο χριστό, η οποία εκδηλώνεται έμπρακτα με αγάπη. Επίσης ο χριστιανισμός θέλει τους ανθρώπους να αγαπάμε τον πλησίον μας ακόμα και τους εχθρούς μας, να κάνουμε το καλό, να είμαστε δίκαιοι, πράοι, παράλληλα όμως τούς θέλει έντιμους, υπερήφανους, γενναίους και ελεύθερους.
Ο καλός ο σωστός Έλληνας ορθόδοξος οφείλει να κάνει το χρέος του σαν πολίτης και σαν άνθρωπος προς τους συμπολίτες του και προς τους ανθρώπους του τόπου του και όλου του κόσμου. Ο Χριστός καθ’ όλον το διάστημα της επί της Γής παρουσίας του, τους κυνήγησε αγρίως. Και ενώ, ήταν η αγάπη και η ευσπλαχνία, η συγκατάβασις και η επιείκεια για τους από ανθρώπινη αδυναμία αμαρτωλούς, για τους φαρισαίους αυτής της πηγής παντός κακού ήταν η φοβερή και τρομερή μάστιγα κατά αυτών κατά της Θεομπαιξίας, ατιμίας της κακουργίας των. Έργον των φαρισαίων ήταν να κρύπτονται στην κακουργίαν των, στην ατιμίαν των, ο Χριστός έργον του είχε να τους ξεσκεπάζει και να τους καταστηλιτεύει εμπρός σέ όλο τον κόσμο, να τους παρουσιάζει στον κόσμον ποιοι στην πραγματικότητα είναι, για να φυλάγονται (Ματθ. ΚΓ. 2 – 37).
Και ο Απόστολος Παύλος μας λέει: Προς Τιμόθεον Α. κεφάλαιο, Ε, 20 – 21) 20.τους αμαρτάνοντας ενώπιον πάντων ήλεγχε ίνα οί λοιποί φόβον έχουσι – όσους αμαρτάνουν (τους σκάρτους δηλαδή, ψεύτες, κλέφτες, συκοφάντες και γενικά τους παλιανθρώπους) να τους ελέγχετε μπροστά σέ όλους για να φοβούνται και οί υπόλοιποι παλιάνθρωποι για να μην κάνουν τά ίδια αλλά για να τους μάθει και ο κόσμος να φυλάγετε από αυτούς. Σέ εξορκίζω ενώπιον του Θεού και του Κυρίου Ιησού Χριστού τά φυλάξεις αυτά πού σού γράφω. Και να τά φυλάξεις χωρίς καμία προκατάληψη και χωρίς να κάνεις τίποτα από ευνοϊκή διάθεση και κλίση της καρδιάς σου προς τον ένοχο. Όπως βλέπουμε λοιπόν είμαστε υποχρεωμένοι σαν καλοί ορθόδοξοι Έλληνες χριστιανοί, όλους αυτούς τους βρωμερούς και επικίνδυνους τύπους, όλες αυτές τις σαπιοκοιλιές πού η κοινωνία είναι γεμάτη, πού κυκλοφορούν ανάμεσά μας πρέπει να τους πολεμάμε- δηλαδή – όχι να τους κάνουμε κακό προς θεού ούτε σκέψη για τέτοιο πράγμα – να τους στιγματίζουμε δημόσια για να τους μαθαίνει ο κόσμος να φυλάγεται. Κάποια άλλα πού λέγονται ότι εμείς τους συγχωρούμε και τελείωσε είναι εκ τού πονηρού. Δεν νομίζω ότι είναι σωστόν είναι χριστιανικό να σιωπήσεις μπροστά σε μια πασιφανή αδικία. Όταν βλέπεις ότι ένα γνωστό βρωμερό σκουλήκι τραβάει να φάει το οικοπεδάκι μιας φτωχιάς, ή δημοτικό χώρο πού ανήκει σε όλους να σιωπήσεις και να μην το καταγγείλεις. Ή να αδιαφορείς για τις κακουργίες και τα εγκλήματα κακούργων όπως Αχάριστων, φιλάργυρων, και κάθε κακούργου.
Αυτά, ο Κύριος μαζί μας, να μας δίνει φώτιση
Αντώνης Ευθ. Χατζηγιάννης – Σκούμπελος
Πλοίαρχος Ε.Ν. – Γνήσιος Χηρολακιώτης