Ελεύθερη άποψη……ΒΑΣΙΛΙΚΟΣ ΚΙ ΑΝ ΜΑΡΑΘΕΙ ΤΗ ΜΥΡΩΔΙΑ ΤΗΝ ΕΧΕΙ……ΑΠΕΒΙΩΣΕΝ ΚΑΙ ΕΚΗΔΕΥΘΗ ΩΣ… ΙΔΙΩΤΗΣ Ο ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ, ΠΟΥ ΕΒΑΣΙΛΕΥΣΕ.. ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΑΠΟ ΤΟ 1964 ΕΩΣ ΤΟ 1974.
Όταν αναφερόμεθα σε απελθόν του μάταιου τούτου κόσμου πρόσωπο, που υπήρξε Αρχηγός Κράτους, όπως ο Κωνσταντίνος, δεν έχει νόημα πλέον, η λέξη τέως. Ο τίτλος Βασιλεύς όμως, παραμένει ακόμα και μετά θάνατον. Στα βιβλία της ιστορίας, θα αναγράφεται πάντοτε ως Βασιλεύς. Σκέτο. Η ιστορία, δεν γράφεται με μικροπολιτικές εκπτώσεις τιμών.
Μήπως όμως τα πεπραγμένα του σημερινού υπό κατάρρευση πολιτικού συστήματος, δικαίωσαν τον Κωνσταντίνο, ώστε να τον φοβούνται ακόμα και νεκρό, αποκαλώντας τον με εμμονή, «τέως», «Γκλύκσμπουργκ» και άλλα επίθετα, που υπονοούν μικροπρεπή τρόπο συμπεριφοράς ανάξιων, που μειώνουν τον πολιτικό τους αντίπαλο, ώστε να φανούν ανώτεροι όχι με πράξεις και άξια έργα, αλλά με προσβλητικά λόγια;
Είτε αρέσει, είτε όχι, ο εκλιπών υπήρξε και εστεμμένος και θεσμικός παράγων της χώρας, υψίστου βεληνεκούς. Πιο ψηλά, δεν υπάρχει. Οι Βασιλείς είναι ισόβιοι και ως εκ τούτου υπερέχουν όσων σήμερα καμαρώνουν, αλλά την επομένη κάλλιστα είναι ανύπαρκτοι.
Η κηδεία ωστόσο, του «Μεγαλειότατου ιδιώτη», έλαβε από τον απελπισμένο λαό μας, διαστάσεις αρχηγού κράτους, ενώ πλήθος πολιτών, κατέκλυσε το χώρο γύρω από τη Μητρόπολη Αθηνών, αναμένοντας ακόμα και κατά τη διάρκεια της νύχτας σε σειρά, για να αποδώσουν τιμή στον νεκρό βασιλέα.
Οι βασιλικοί Οίκοι της Ευρώπης, εκπροσωπήθηκαν από τους ίδιους τους βασιλείς, οι οποίοι απέδωσαν βασιλικές τιμές σε έναν… ιδιώτη, ενώ οι δικοί μας πολιτικοί, προφανώς φοβούμενοι τη σύγκριση, ασθενούντες και νηστεύσαντες, παρέμειναν είτε κλινήρεις, είτε προσευχήθηκαν για την ψυχή του εκλιπόντος οίκοι, καλά φυλαγμένοι από το φάντασμά του. Μια Δημοκρατία, που βάπτισε το σύκο-καρύδι και το μάρμαρο- λάσπη, αναβάθμισε συμμορίτες σε περιφανείς προσωπικότητες και ανέδειξε την απάτη και τους αεριτζήδες πάσης φύσεως σε επιτυχημένα στελέχη, είναι πολύ φυσικό να φοβάται τη Βασιλευομένη Δημοκρατία. Για τον απλούστατο λόγο, διότι…
ΟΙ ΒΑΣΙΛΕΙΣ ΔΙΟΙΚΩΝΤΑΣ ΑΣΚΟΥΝ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ ΡΟΛΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΠΡΟΤΥΠΩΝ
Πλημμύρισε η Ελλάδα ευθυτενείς και ωραίους ανθρώπους! Τι ομορφιά ήταν αυτή Θεέ μου! Τι ωραίοι, εύρωστοι, καλοντυμένοι, βασιλείς, βασίλισσες, πρίγκηπες και τι κούκλες οι πριγκίπισσες. Πόσο σεμνά, θηλυκά και αξιοπρεπώς ενδεδυμένες οι εστεμμένες κυρίες! Οι γιοί και εγγονοί του εκλιπόντος, σήκωσαν με σεβασμό, το φέρετρό του. Πάρτε μαθήματα, οι σημερινοί Έλληνες, του τί θα πει οικογένεια.
Έσπευσαν οι συγγενείς του -γαλαζοαίματοι- από όλη την Ευρώπη, αυτή την υψηλών προτύπων Ευρώπη, που μπολιάστηκε κάποτε από το Βυζάντιο, να τον τιμήσουν αυτοπροσώπως, ώστε να ρίξουν ένα ράπισμα με βαμβάκι, στη μικροπρεπή στάση και τον πολιτικό αμοραλισμό μας. Στον εθισμό μας σε ένα είδος πολιτικού κανιβαλισμού. Αν οι βασιλικοί Οίκοι, εκπροσωπούν όλα αυτά, τότε ναι, είμαι βασιλική, γιατί μου αρέσει η τελειότητα και ναι είμαι τελειοθηρική. Πάντα υπήρξα. Αν ήθελε ο εκλιπών, μπορούσε να αιματοκυλίσει την Ελλάδα. Δεν το έκανε όμως, Αυτό θα πει αγάπη στην πατρίδα. Η ιστορία θα τον δικαιώσει. Ούτε έκλεψε, ούτε μας χρέωσε μνημόνια και δάνεια, ούτε μας εξαφανίζει σαν έθνος, με αηδιαστικά έμμεσο τρόπο. Πατριώτης ως το τέλος. Πάρτε μαθήματα, “της πάσης” Ελλάδας ασουλούπωτοι, που όταν βρίζετε βασιλείς παίρνετε αξία, με τον ίδιο τρόπο, που ικανοποιείται αυτός, που σαν βλέπει το καλογυαλισμένο αυτοκίνητο του γείτονα, που δεν μπορεί ο ίδιος να αποκτήσει παρκαρισμένο, το γδέρνει με ένα καρφί… και αισθάνεται ότι κάτι έκανε…
Η ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ ΑΝΝΑ ΜΑΡΙΑ ΦΟΡΕΣΕ ΣΤΗΝ ΚΗΔΕΙΑ ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΣΤΑΥΡΟ, ΠΟΥ ΦΟΡΟΥΣΕ ΣΤΟ ΓΑΜΟ ΤΗΣ…
Τα ξένα ειδησεογραφικά πρακτορεία επισήμαναν:
Έναν μεγάλο διαμαντένιο Σταυρό, φορούσε κατά την κηδεία του συζύγου της η Άννα Μαρία, σηματοδοτώντας την πίστη, στο Σύμβολο της θρησκείας μας…
Αυτό, που μερικοί δεν φορούν, ώστε να μην προσβάλλονται εκείνοι, που με τελείως διαφορετική παγιωμένη εθνική και θρησκευτική συνείδηση, προσέρχονται να αντικαταστήσουν τον αυτόχθονα πληθυσμό της Ελλάδος.
Ο ΛΑΟΣ ΜΑΣ ΑΝΑΖΗΤΕΙ ΑΠΕΛΠΙΣΜΕΝΑ ΗΓΕΤΗ – ΠΑΤΕΡΑ!
Αυτό, απέδειξε η λαοθάλασσα στην κηδεία του βασιλέως Κωσνταντίνου, που θεσμικά καθαιρέθηκε μετά το Δημοψήφισμα του 1974, που ίσχυσε σε αντίθεση με εκείνο του 2015, που λησμονήθηκε…
Κάθε βασιλεύς, εμπνέει στο λαό του, αίσθημα της ασφάλειας για δύο λόγους: Πρώτον διότι είναι ισόβιος και δεύτερον, διότι ενεργεί και πράττει ως «πατέρας», για το λαό του. Κανέναν βασιλέα, δεν συμφέρει να εξαφανισθεί ο λαός και η χώρα του.
Άλλωστε και σοβιετικοί είχαν πατερούλη, τον Ιωσήφ Στάλιν.
Μήπως λοιπόν, η επικρατούσα λυπηρή εικόνα αλυσίδας διαφθοράς πανταχού παρούσης κλεφτοκρατίας, ώθησε τον πτωχευμένο υπό εξαφάνιση λαό μας, στην έκφραση αισθημάτων παλινόρθωσης της μοναρχίας;
Μήπως ο λαός μας, ζητά πατέρα – ηγέτη; Μήπως στο πρόσωπο του εκλιπόντος, ο απλός λαός, που βλέπει τα παιδιά του να εξαφανίζονται άνεργα, απελπισμένα, μοναχικά, είδε πατέρα, που έζησε ως το τέλος, με ανιδιοτέλεια, καταπίνοντας την πίκρα του με αξιοπρέπεια, δίχως ύβρεις και μικροπρέπειες, ζώντας εξόριστος, αντί να αιματοκυλίσει για δεύτερη φορά την Ελλάδα για το συμφέρον του, όπως κάποιοι «καπεταναίοι», που αμέσως μετά τον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο, ερήμωσαν την Ελληνική ύπαιθρο και ακόμα κοκκινίζει το έδαφος από τις σφαγές τους;
Αλλά, εν τέλει, είναι προνόμιο ολίγων, να μην αισθάνονται «δεύτεροι»… Όπως όσοι παρουσιάζουν…
TΟ «ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΤΟΥ ΠΡΙΓΚΗΠΑ ΧΑΡΥ»
Οι Αυτοκράτορες του Βυζάντιου, τροφοδότησαν με συγγενείς και απογόνους τους, όλους τους βασιλικούς οίκους της Ευρώπης.
Οι Βασιλείς, υπήρξαν ανέκαθεν θανάσιμοι εχθροί του κομμουνιστικού-διεθνιστικού μορφώματος και αυτό τα λέει όλα. Οι Βασιλείς αποτελούν σύμβολα των εθνών- κρατών και ως εκ τούτου, είναι εκ διαμέτρου αντίθετοι με την ιδεολογία του διεθνισμού. Τι δεν καταλαβαίνετε;
Ακόμα πιστεύετε στο άχυρο περί φασισμών και λοιπές ιδεοληψίες, που οχυρώνουν τη δικτατορία Τραπεζιτών και πολυεθνικών τους;
Ακόμα ψάχνετε για φάρμακα; Προφανώς, δεν άρεσαν στους διεθνιστές τα Ελληνικά εργοστάσια, που παρήγαγαν εξαιρετικά ελληνικά φάρμακα. Τσάκισαν με κάθε τρόπο, τον Έλληνα παραγωγό, υποστηρίζοντας τον εισαγωγέα-μεσάζοντα… Αυτούς ψηφίζατε όμως, γιατί σας πουλούσαν αέρα κοπανιστό, επιδόματα πείνας και κούφια ιδεολογία.
Κάποτε είχα ρωτήσει: Πόσοι τόνοι πορτοκάλια εξήχθησαν προκειμένου να εισαχθεί ένα αυτοκίνητο στην Ελλάδα;
Και δεν άρεσε ο συλλογισμός μου, στο κόμμα μου…
Κάθε Έθνος- Κράτος, οφείλει να διατηρεί στοιχειώδη τροφική και παραγωγική αυτάρκεια. Τα υπόλοιπα περί ελεύθερων συναλλαγών είναι τόσο επικίνδυνα, για την επιβίωση των ελεύθερων και όχι σιδηροδέσμιων με δανεικά, κρατών, όσο να αφεθούν ελεύθερα, όλα τα ζώα ενός ζωολογικού κήπου να συμβιώνουν, σε έναν και τον αυτό χώρο. Τόσο αφελές, όσο να πείσεις έναν πύθωνα, να σιτίζεται με ξηρά τροφή και να συμβιώνει ειρηνικά με τα αρνάκια, τους λαγούς και τα κατσικάκια. Η αριστερή διανόηση όμως, συνήθως παρασύρει τον απλό κόσμο εκμεταλλευόμενη το αίσθημα, που πολύ εύστοχα περιέγραψε ο δευτερότοκος γιός του νυν Βασιλέως Καρόλου Γ’, ως «ρεζέρβα». Είναι η αίσθηση ότι είσαι «δεύτερος» και δεν μπορείς με κανέναν τρόπο, να αλλάξεις το γεγονός, ότι δεν είσαι πρωτότοκος, ή ότι γεννήθηκες ευνοημένος για κάποιο λόγο. Κάποια πράγματα όμως, εκ φύσεως, δεν αλλάζουν και αυτά ακριβώς, είναι, που η αριστερή διανόηση διακηρύττει. Ότι όλοι είμαστε δήθεν ίσοι, κόβοντας π.χ., τα δάκτυλα του χεριού με μπαλτά, ώστε…να ισιώσουν. Είναι το σύνδρομο του Χάρυ. Να πιστεύεις ότι μπορείς να αλλάξεις τον κόσμο, όταν γίνεσαι αυτοκαταστροφικός, αντί να είσαι παραγωγικός εκεί που γεννήθηκες και τάχθηκες να υπηρετείς.
Η αριστερή διανόηση, τρέφει το φθόνο προς τον έτοιμο πλούτο, αλλά δεν οδηγεί τις κοινωνίες σε αληθινή ευημερία. Το ίδιο όμως ισχύει και για τον άκρατο άμετρο σημερινό φιλελευθερισμό, τον ανήθικο δικαιωματισμό και τη φαυλοκρατία του όχλου, όταν χειραγωγείται από απατεώνες. Ας μαζευτούν λοιπόν, όσοι χαρακτήρισαν χουντοβασιλική εκδήλωση την κηδεία του εκλιπόντος, διότι έφθασε η εποχή, που με προσβολές πολιτικών αντιπάλων, δεν γεμίζει το καλάθι της νοικοκυράς, που από «δούλα και κυρά» έγινε σκέτη δούλα, των δουλικών ξένων συμφερόντων.
Σήμερα, αιμοδιψείς ΤΡΑΠΕΖΙΤΕΣ ΑΝΤΙΚΑΤΕΣΤΗΣΑΝ τους ΒΑΣΙΛΕΙΣ οι οποίοι, μπρος στο μένος των Τραπεζών εναντίον της μεσαίας τάξης, μοιάζουν με αρνιά του Θεού…
Μαρία Μπουκουβάλα
Ιατρός