Eβδομαδιαία Πολιτική – Οικονομική – Ναυτιλιακή – Φιλολογική εφημερίδα στην υπηρεσία των Δήμων του Πειραιά και των νησιών

ΑΠΟΨΕΙΣ

ΑΝΑΠΟΔΑ ΒΗΜΑΤΑ Γεμίσαμε από αναξίως ευτυχούντες

ΛΑΖΑΡΑΚΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣΙΩΑΝΝΗΣ ΣΠ. ΛΑΖΑΡΑΚΟΣ

Email: jlazarakosdim@yahoo.grΑΝΑΠΟΔΑ-ΒΗΜΑΤΑ

Πλήθη ανθρώπων της σημερινής κοινωνίας μας, ενώ είναι ανάξιοι να ευτυχίσουν ευτυχούν. Μάλλον καλύτερα θα ήταν να πούμε ότι πιστεύουν πως είναι ευτυχισμένοι. Όλοι αυτοί, οι αναξίως ευτυχούντες είναι αιχμάλωτοι της μεγαλύτερης και αρχαιότατης αμαρτίας. Είναι αιχμάλωτοι του φθόνου.

«Οἱ ἀρχαῖοι Ἕλληνες γιά νά δείξουν πόσο φοβερό πάθος εἶναι ὁ φθόνος, εἶχαν ἀπεικονίσει μέ ἄριστο τρόπο τόν φθόνο. Εἶχαν λαξεύσει σέ μάρμαρο ἄνδρα πού στό χέρι τοῦ κρατοῦσε τό τρομερό φίδι τό ὁποῖο δάγκωνε μέ τά φαρμακερά του δόντια τό στῆθος τοῦ ἀνθρώπου καί τοῦ κατάτρωγε τά σωθικά». (Ορθοδοξία).

«Ὁ φθόνος εἶναι πολύ μεγάλο κακό. Δέν μπορεῖ νά ὑπάρξει μεγαλύτερο. Διότι ἀκόμη καί ὁ μοιχός ἀπολαμβάνει κάποια ἡδονή γιά ἕνα μικρό διάστημα, ἀλλά στή συνέχεια σταματᾶ τήν ἁμαρτία του. Ὁ φθονερός ὅμως τιμωρεῖ καί κολάζει τόν ἑαυτό του καί… οὐδέποτε σταματᾶ τήν ἁμαρτία του αὐτή, ἀλλά συνεχῶς τήν ἐνεργεῖ καί βρίσκεται μέσα σ’ αὐτή… Καί ὅταν συμβεῖ κάποια συμφορά στόν ἀδελφό ἤ στόν γείτονα, ὁ φθονερός χαίρεται, εὐχαριστεῖται καί ἀνακουφίζεται. Κι αὐτό, ἐπειδή θεωρεῖ τίς συμφορές τῶν ἄλλων ὡς δικές του εὐχάριστες καταστάσεις, ἐνῶ δική του συμφορά εἶναι ἡ εὐημερία καί ἡ ἀνακούφιση τῶν ἄλλων. Οἱ ἄνθρωποι συνήθως αἰσθάνονται λύπη καί ὅταν ἀκόμη σφάζουν κάποιο ζῶο, κι ἐσύ, ὁ φθονερός, ὅταν διαπιστώνεις ὅτι κάποιος ἄνθρωπος εὐεργετεῖται, γίνεσαι θηρίο ἀνήμερο καί τρέμεις καί χλωμιάζεις; Ἀλήθεια, τί θά μποροῦσε νά ὑπάρξει χειρότερο ἀπ’ αὐτή τή μανιακή κατάσταση; Γι’ αὐτό ἀκριβῶς λοιπόν κατόρθωσαν οἱ πόρνοι καί οἱ τελῶνες νά εἰσέλθουν στή Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν, ἐνῶ οἱ φθονεροί, ἄν καί βρίσκονταν μέσα, βγῆκαν ἔξω. Διότι λέει ὅτι «οἱ κληρονόμοι τῆς Βασιλείας τῶν Οὐρανῶν θά διωχθοῦν ἔξω ἀπ’ αὐτή» (Ματθ. 8,12)» (Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος).

Ο φθόνος απομακρύνει συνεχώς τον άνθρωπο από τη Θεϊκή τελείωση και επομένως και από τον Θεό. Είναι η αμαρτία που ο άνθρωπος γυρίζει την πλάτη του στον Πανάγαθο Θεό και απομακρύνεται συνεχώς και αδιάκοπτα από Αυτόν με ΑΝΑΠΟΔΑ ΒΗΜΑΤΑ βαδίζοντας όχι προς το Ουράνιο Φως αλλά προς τα σκοτάδια της Κόλασης.

«Ο Άγιος Νεκτάριος επίσκοπος Πενταπόλεως καθορίζει ποιος είναι ο καρπός του φθόνου. Κάτι που καθημερινά μπορεί να φθείρει τον άνθρωπο. Η υποκρισία είναι καρπός του φθόνου και απ’ αυτήν προκύπτουν όλα τα κακά. Ο υποκριτής είναι ο πιο άδικος όλων των ανθρώπων, γιατί το να νομίζει κάποιος ότι είναι δίκαιος και να μην είναι, θεωρείται έσχατη αδικία».

Δυστυχώς ο φθόνος δεν συχνάζει μόνο στις καρδιές των λαϊκών, αλλά και σε αυτές, των κληρικών. Βλέπουμε λοιπόν γύρω μας πλήθος ανθρώπων αναξίως ευτυχούντες και τους διακρίνουμε αυτούς γιατί βλέπουμε τους καρπούς του φθόνου την υποκρισία, την κατάκριση και άλλα πολλά. Και μείς όμως που διακρίνουμε όλα αυτά, ανόητα πιστεύουμε πως η ζωή του 21ου αιώνα έτσι διαμορφώνεται και έτσι θα συνεχίσει. Δεν υπάρχει όμως καμία εντελώς περίπτωση, ο Πανάχραντος Αγιοτριαδικός Θεός αυτό να το επιτρέψει. Θα το σταματήσει και πολύ φοβόμαστε εντελώς βίαια. Για να νικήσει κάποιος το φοβερό φίδι του φθόνου μπορεί μόνο με τη χάρη του Κυρίου μας και εντός της Αγίας Εκκλησίας Του.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *