Γιάννης Κανατσέλης

Δεν σε φοβάμαι θάνατε

Δεν σε φοβάμαι θάνατε

όποτε και αν έλθεις

για να μου πάρεις την ψυχή

και μακριά να τρέξεις.

 

Οι φίλοι θα σε κυνηγούν

πέτρες θα σου πετάνε

και συνεχώς στο στόμα τους

γενιές θα σε περνάνε.

 

Ανάθεμά σε δεν κοιτάς

που πας και που βαδίζεις

απλώνεις το δρεπάνι σου

κι όποιονα βρεις θερίζεις.

 

Δεν σε φοβάμαι θάνατε

όσο κι αν προσπαθήσεις,

δεν θα με βάλεις στο σακί,

δεν θα με μαγαρίσεις.

 

Είναι ωραία η ζωή

μα που να τήνε νοιώσεις

είν’ η ευχή μου μια, για σε

σαν το κερί να λειώσεις.

 

Ν’ απαλλαγούμε από σε

να φύγει η απονιά σου

να ξεχαστούμε στη χαρά,

να λείψουν τα δεσμά σου.

 

Γιάννης Κανατσέλης