Εμεις, που μεγαλώσαμε ως “οργισμένοι νέοι” στην Κοκκινιά, δεν λέπαμε Ξανθόπουλο γιατί προτιμούσαμε τον ξένο κινηματογράφο και την “ροκ” μουσική.
Τον ανακαλύψαμε όταν γινήκαμε εργαζόμενοι και γονείς και είδαμε όλες τις ταινίες του με προσοχή και κατάνυξη. Στην Κοκκινιά είχαμε οχτώ “σινεμάδες” σε έναν δρόμο, την Γ. Κονδύλη. “Ουρές” έκανε μόνο ο Ξανθόπουλος και καμιά φορά ο Έλβις.