Eβδομαδιαία Πολιτική – Οικονομική – Ναυτιλιακή – Φιλολογική εφημερίδα στην υπηρεσία των Δήμων του Πειραιά και των νησιών

ΑΠΟΨΕΙΣ

“ΕΝ ΧΡΩ ΚΕΚΑΡΜΕΝΟΙ”

 

κουρέας“…Για να κουρευτείς έπρεπε να περιμένεις την σειρά σου στις ξύλινες καρέκλες, καπνίζοντας, διαβάζοντας εφημερίδα, μιλώντας με άλλους πελάτες ή χαζεύοντας την κίνηση του δρόμου από την τζαμαρία. Τα ραντεβού ήταν άγνωστα, άλλωστε δεν υπήρχε τηλέφωνο στο κουρείο.

Κάποια μεγάλα κουρεία είχαν δύο, ή περισσότερες, πολυθρόνες («θέσεις εργασίας» θα τις λέγαμε σήμερα) όπου, εκτός από τον κουρέα, δούλευε και ο κάλφας, εξυπηρετώντας ταυτόχρονα δύο ή τρεις πελάτες.

Συχνά υπήρχε και κάποιο παιδί, άμισθος υπάλληλος, που περίμενε υπομονετικά να τελειώσει το κούρεμα ο πελάτης για να του βουρτσίσει την πλάτη, να του ευχηθεί «με τις υγείες σας» και να εισπράξει το μικρό φιλοδώρημα.

Ο φρεσκοκουρεμένος πιτσιρικάς εισέπραττε την ευχή των φίλων του «με γεια το κούρεμα» και έσκυβε πειθήνια το κεφάλι για να εισπράξει την κατ’ έθιμον καθιερωμένη… καρπαζιά! Η ευχή αυτή έγινε και τίτλος σε άλμπουμ με τραγούδια του Διονύση Σαββόπουλου.

Τα Σαββατόβραδα στα κουρεία ήσαν στο φόρτε τους. Τα Σάββατα, για όλα τα επαγγέλματα στον ιδιωτικό και στον δημόσιο τομέα ήταν εργάσιμη ημέρα. Έτσι ο αντρικός πληθυσμός από το απόγευμα κατέκλυζε τα κουρεία για να είναι ευπρεπής την Κυριακή στην εκκλησία, στο γήπεδο, στο σινεμά, στις βόλτες και στις κοινωνικές εκδηλώσεις…”

Άρης Γαβριηλίδης

Απόσπασμα από το βιβλίο

“Νοσταλγώντας τη δεκαετία του ’50, Η ζωή σε μια συνοικία του Πειραιά”.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *