«Του ναυαγού το τελευταίον εσώρουχον ήρπαξαν»

Στίχος Πλάτωνα που διασώθηκε από τη φωτιά που έβαλε στα ποιήματά του. Βλέποντας το έλλειμμα αιδούς και δικης (δικαιοσύνη), έλλειμμα πολιτείας, πρόβλεψε την θλιβερή κατάντια του νεοέλληνα. Των λαών. Για χιλιάδες χρόνια. Νους ορά! (Αρχαίοι έλληνες).

Από το 1978,που η ελληνική κοινωνία λυτρώθηκε από το διεθνή οικονομικό έλεγχο που της είχε επιβληθεί με την πτώχευση (Τρικουπικη) του προηγούμενου αιώνα, οι λυμεώνες του τόπου (Διακυβέρνηση από κομματοπαρέες – συμμορίες) για δεκαετίες δούλεψαν με εργαλείο την αρπαχτή να ξαναρίξουν λαό και τόπο στην έβδομη (7η) πτώχευση (διαπίστωση διακεκριμένου παν/κου) αμέσως, σύντομα στις αρχές του αιώνα μας.

Θλιβερές οι συνέπειες. Χιλιάδες αυτοκτονίες. Εκατοντάδες χιλιάδων νέων δραπετεύσαν, με αποτροπιασμό να σκέφτονται επιστροφή. Οι άλλοι έγκλειστοι, πτωχευμένοι, ναυαγοί της ζωής. Βουλιαγμένοι, λαός και τόπος για όλο τον αιώνα. Υπάρχουν όμως τα παρασιτικά κομματοκυβερνητικά στρώματα που η διακυβέρνηση της κομματοπαρέας τους προσπορίζει πλούτη, αρπάζοντας τους κοινωνικούς πόρους (διαπίστωση παν/κου Μαζάουερ).

Ο έγκλειστος, πτωχευμένος και ναυαγός στη ζωή, χωρίς ελπίδα, ψάχνει να βρει στεριά. Οι λυμεώνες τον υποδέχονται όπως οι Ιησουίτες, που λεηλατώντας το ναό (λαό) αφήναν φεύγοντας κάτι εικόνες να γραφτεί το όνομα τους στους ευεργέτες του. Οι λυμεώνες μας με το τέχνασμα των λογαριασμών του άρπαξαν και το ρούχο που στη τσέπη του είχε κάτι ψιλά που τούχαν απομείνει και από το πλεόνασμα της αρπαχτής τους, που το λένε φορολογικό για νομιμοφάνεια, απευθυνόμενοι στην άνοια, στους δίχως σκέψη, απονέμουν σ αυτόν που άφησαν γυμνό, χωρις ελπίδα, κάτι, ως φιλοδώρημα, και με τους ρουφιάνους τους (ΜΜΕ) διαφημίζονται προβάλλοντας κάποιον απερίσκεπτον που θα πετύχουν, ως ευχαριστημένο με το « ο,τι του δώσουνε καλό είναι». Τον χρειάζονται. Πάνε λένε σε εκλογές. Να πάνε και παρά πέρα. Τον χρειάζονται να πάει να ψηφίσει, χρειάζονται τη ψευδό νομιμοποίηση.

Το κεφάλαιο του Μαρξ παρωχημένη σκέψη. Δίχως αιδώ, δίχως δίκη δεν υπάρχει πολιτεία. Προϋπόθεση το ανύπαρκτο κοινωνικό κεφάλαιο.

Για να ξέρουμε που βρισκόμαστε. Νους ορά!

Ανδρέας Κουτσαντώνης

Επίτιμος Δικηγόρος