Χατζηγιάννης Σκούμπελος-Αντώνης

Το έκαμα το λάθος

 

Ήρθα παππά μου να σε βρω

Να με εξομολογήσεις

Τα κρίματά μου να σου πώ

Για να με συγχωρήσεις

 

Εχθές με τη γειτόνισσα

Πήγα μέσα στο δάσος

Άνθρωπος όμως είμαι κι γώ

το έκαμα το λάθος

 

Μαζί με τη γειτόνισσα

ήταν και η θυγατέρα

μια όμορφη μικρή ξανθιά

παππά μου ήταν τρέλα

 

Τής μίλησα, μού μίλησε

Κι’ όλο χαμογελούσε

Κρυφές ματιές μου έριχνε

Τα οπίσθια κουνούσε

 

Σάν τον σκαντζόχοιρο ήμουν ανατριχιασμένος

τα λογικά μου χάνω

Τη δεξιά μου άπλωσα

Τη χούφτωσα παππά μου

 

Και γώ σάν παππάς θα σού πώ

Με κάθε παρρησία

Πώς τη μικρή πού χούφτωσες

Δεν είναι αμαρτία

 

Αλλά τη μάνα γέροντα έπρεπε

Πρώτα για να χουφτώσεις

Τη θυγατέρα στα κρυφά

να πᾶς να ανταμώσεις.

 

Καμιά παραπονούμενη

Δεν έπρεπε ν’ αφήσεις

Δεν έπρεπε να φοβηθείς

Πώς θε να αμαρτήσεις

 

Κι γώ σου λέω σαν παππάς

τέτοια καλά να κάνεις

Και τότε νάσαι σίγουρος

Ποτέ δεν θα αμαρτάνεις

 

Αντώνης Ευθ. Χατζηγιάννης Σκούμπελος

Γνήσιος Χηρολακιώτης