Ελεύθερη Άποψη..ΣΤΑΜΑΤΗΣΤΕ ΝΑ ΖΗΛΕΥΕΤΕ ΠΑΤΡΙΚΙΟΥΣ, ΣΕΙΣ ΟΙ ΠΛΗΒΕΙΟΙ! Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΟΜΩΣ, ΦΑΝΗΚΕ ΣΗΜΕΡΑ ΓΙΑ ΠΟΛΛΟΣΤΗ ΦΟΡΑ, ΟΤΑΝ ΒΑΦΤΗΚΑΝ ΤΑ ΤΕΜΠΗ ΜΕ  ΑΘΩΟ ΑΙΜΑ!

Όλα κι όλα! Κι εγώ η γράφουσα πολλές φορές μπήκα στον πειρασμό να ζηλέψω.

Πόσο μάλλον και να γκρινιάζω δίχως αιτία. Έτσι, γιατί είμαι ένας κακός και φθονερός άνθρωπος. Που όλα γύρω τα βλέπει μαύρα κι άραχλα, απλούστατα επειδή ζηλεύει το success story ορισμένων. Ειδικά όταν προέρχονται από αυτό το ευγενές κι αξιοκρατικό φυτώριο Δημοκρατίας, που είναι τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, οι παντός είδους κομματικές σχολές στελεχών, οργανώσεις κομματικής νεολαίας και κομματικά σχολεία, από όπου ξεπήδησαν ένα σωρό επιτυχημένοι επαγγελματίες, που στηρίζουν την σούπερ παραγωγικότητα της χώρας, που ευημερεί…

Τώρα αν εγώ γκρινιάζω, γιατί στα σχολεία, καταργήθηκε η Ελληνική παιδεία και τα αρχαία ελληνικά, αυτό οφείλεται στο κακό μου μάτι γιατί είμαι σμιχτοφρύδα και την ανικανότητά μου να συμβαδίζω με την νέα αληθινή πρόοδο και μόνον αυτή.

Είναι δυνατόν, τη σημερινή εποχή, να διδάσκεται στα σχολεία παραδείγματος χάριν εκείνος ο ελεεινός ο Πλούταρχος, που έγραφε στα ΗΘΙΚΑ του, ότι οι δανεισμένοι, γίνονται δούλοι των δανειστών; Έλεος! Τη σημερινή εποχή, που τα δάνεια έχουν οδηγήσει εκατομμύρια άξιους και ικανούς πολίτες σε μια αέναη ευημερία, εκτός από εμάς, κάποιους κομπλεξικούς ζηλιάρηδες; Αν δεν υπήρχαν τα δάνεια, πως θα υπήρχε αυτός ο κομματικός στρατός διορισμένων -συν τους συνταξιούχους του- που με ένα μόνον 8ωρο πραγματικής παραγωγικής εργασίας γραφείου πληρωμένης συν την εισφορά μήνας μπαίνει μήνας βγαίνει, πληρωμένη από το κράτος, παίρνει δύο και τρεις συντάξεις; Διότι για να εξυπηρετούνται όλες αυτές οι αγνώστου προσφοράς, (όχι όλες αλλά πολλές από αυτές) μισθοδοσίες, έπρεπε η χώρα συνεχώς να δανείζεται από τοκογλύφους. Κανένας τοκογλύφος όμως, ΔΕΝ ΔΙΝΕΙ ΑΝ ΔΕΝ ΥΠΟΘΗΚΕΥΕΙ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΣΟΥ. Στην περίπτωση μιας χώρας, όπως η Ελλάδα, υποθηκεύεται εθνική κυριαρχία ήτοι, Αέρας, ΕΔΑΦΟΣ, ΧΩΡΙΚΑ ΥΔΑΤΑ και ΥΠΕΔΑΦΟΣ.

Και βέβαια, για να διορίζει ο κάθε τροχός του χρέους, ήτοι τα πολιτικά γραφεία ώστε να παραμείνουν ενεργά, έπρεπε η χώρα να δανείζεται και να ξαναδανείζεται, με αποτέλεσμα σήμερα, να μην υπάρχει παραγωγή χρήματος και οι νέοι μας να απελπίζονται άνεργοι ή να μεταναστεύουν. Πείτε μου: Σε ποιον δημόσιο οργανισμό, τηρήθηκε ποτέ Οργανόγραμμα; Διοριζόσουν ως κλητήρας π.χ. και κατόπιν παρουσίαζες πτυχίο αστροφυσικής! Συγχαρητήρια μεν, αλλά πως είναι δυνατό να παραμένεις σε μια οργανική θέση άλλου αντικειμένου και να ζητάς να σου πληρώνει ο οργανισμός, εισφορές και για… αστροφυσικό αφού δεν εργαζόσουν στη ΝΑΣΑ; Ας μου συγχωρεθεί ο παραλληλισμός, διότι προσπαθώ να διασκεδάσω την τραγικότητα της κατάστασης, που οδηγεί συμπολίτες μου σε απελπισία και καταδίκες για χρέη, ή ακόμα και σε απώλεια προσφιλών προσώπων, από ατυχήματα και αυτοκτονίες.

La crème de la crème, των επιτυχημένων της χώρας αυτής, στα πόθεν έσχες του, ΧΡΩΣΤΑΕΙ τα μαλλιά της κεφαλής του σε δάνεια, που δεν φαίνεται να εξυπηρετούνται.

Μόνο της ανάπηρης, που την πέταξαν έξω από το σπιτάκι της τα funds, των οποίων την δράση στη χώρα μας θα μπορούσα εγώ η στρίγγλα να κατανοήσω, μόνο αν -λέω αν- κάπνιζα funda και ηρεμούσα, το δανειάκι, δεν μπορούσε να εξυπηρετηθεί και την πέταξαν έξω με τις παντούφλες, αφού επιχείρησαν να εισχωρήσουν στο χώρο της από τη μπαλκονόπορτα. Αλλά κυρία μου, πως την είδατε δηλαδή και πήρατε στεγαστικό, όταν δεν ανήκετε στους άξιους και τους ικανούς, που όσα θέλουν παίρνουν κι ας χρωστάνε, διότι έχουν δια βίου εγγύηση φερεγγυότητας, καλής υγείας και μακροβιότητας;

Φταίτε κυρία μου. Αν πηγαίνατε σε καφετζού, μπορεί να σας προειδοποιούσε ότι θα ασθενούσατε σε μια χώρα, όπου ουδεμία προληπτική ενέργεια επέβαλλε στις Τράπεζες, που πουλούσαν χρήματα και ανακεφαλαιοποιήθηκαν τόσες φορές από εμάς τους φορολογουμένους, προκειμένου να σας προστατέψει, ως όφειλε. Πιο καλά στην καφετζού, παρά στις υπηρεσίες του κράτους, που δεν επέβλεπαν η πρόβλεπαν αδικίες εξ αιτίας παραγόντων ανεξάρτητων της θελήσεως του δανειολήπτη, όπως θάνατος, ασθένεια, αναπηρία. Κουπάκι και ντελβές, κερδίζουν σε… ειλικρίνεια! Που φθάσαμε και ποιους χειροκροτούμε. Ο ΣΥΡΙΖΑ το ψήφισε και η Νέα Δημοκρατία, το εφάρμοσε. Το ίδιο συνέβη και με τη συμφωνία των Πρεσπών. Όσο για το λαό; Μπαλάκι του τένις, η μόνη επιλογή, σε ένα νόμισμα με δύο όψεις μόνον! Πόσο καθαρά, μπορείς να σκέπτεσαι όταν τρως συνεχώς χαστούκια εκ δεξιών και εξ ευωνύμων εναλλάξ; Δημοκρατικά όμως! Και δια τούτο, μην ομιλείτε, διότι διαταράσσετε την νομιμότητα της παρανομίας. Σας ανακαλώ στην τάξη λοιπόν και συνεχίζω…

Εγώ με τη βιτριολική μου πένα, που ολημερίς ασχολούμαι με τα κακώς κείμενα, αυτής της αναπτυσσόμενης ταχύτατα χώρας, που κάθε τόσο θρηνεί αθώα θύματα, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο. Όπου η τραγική κατάσταση των συγκοινωνιών και το απαρχαιωμένο σιδηροδρομικό δίκτυο, ουδέποτε απασχόλησαν τα ΜΜΕ, εντατικά, όπως ας πούμε τα τηλεπαιχνίδια και το Survivor, του οποίου οι παραγωγοί θα έγραφαν εξαιρετική επιτυχία, αν γύριζαν ταινία τα πάθη του Έλληνα πολίτη, του Έλληνα επιχειρηματία, -του αληθινού, όχι εκείνου, που ξεπουλά με μαϊμούδες- εταιρείες ή παριστάνει τον αυτοφωράκια κάποιων, να ξεπλένουν σε πλυντήρια, έντιμα – μαύρα τους… ρούχα, που φόρεσαν οργανώνοντας την κηδεία της ελληνικής οικονομίας.

Αν ασχολούντο με την υπογεννητικότητα ως κοινωνικό πρόβλημα, τα αίτια και τις θεραπείες της, δεν θα υπήρχε κάθε γωνία και ένα κατάστημα με είδη κατοικίδιων, όπως άλλες εποχές, βλέπαμε καταστήματα ΠΑΙΔΙΚΩΝ ΕΙΔΩΝ, ρούχων και παιχνιδιών.

Το δηλητήριο μιας Μινωικής Δημοκρατίας, με την εμβληματική μορφή του Μινώταυρου να κατασπαράζει νέους και νέες, έχει ποτίσει βαθιά τις ψυχές μας και η ανάνηψη, δεν θα είναι εύκολη. Διότι τα ποτισμένα με άγιο αίμα, χώματα, που πατούμε, είναι υποθηκευμένα… δηλητηριασμένα θέλω να πω και δεν μπορούν να θρέψουν πλέον κανέναν υγιή ιστό.

Μισός άνθρωπος και κατά το ήμισυ κτήνος καταστροφικό, ζει το τέρας Μινώταυρος, αλλά όχι ο βασιλιάς Αλέξανδρος δυστυχώς!

Όλα τα είχαν περιγράψει οι αρχαίοι πρόγονοι μας, των οποίων η σοφία, σήμερα διώκεται ανηλεώς, με πρόσχημα πρόοδο, νέα τάξη της αταξίας, νέα αήθη ήθη και Δημοκρατία.

Πόσοι από εσάς, που με διαβάζετε μπορείτε να συμμετάσχετε ενεργά στα κοινά; Πόσοι μπορείτε να χρηματοδοτήσετε την προεκλογική σας εκστρατεία με κάτι εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ, όπως συμβαίνει συνήθως; Πόσοι αισθάνεσθε ότι μπορείτε να λέτε ελεύθερα τη γνώμη σας; Πόσοι θεωρείτε ότι είσθε σε θέση να διαθέσετε τα ιλιγγιώδη ποσά, που απαιτούνται, προκειμένου να στηθεί ένας κομματικός μηχανισμός, ο οποίος ελέγχει και επιλέγει για σας τους εκπρόσωπους σας; Υπάρχουν ανεξάρτητες φωνές στη Βουλή; Μπορεί να υπάρξουν ή εξαφανίζονται άμεσα;

Γιατί δεν λέμε την αλήθεια; Ότι και στην Αρχαία Ελλάδα, δούλοι δεν συμμετείχαν στη λήψη αποφάσεων! Γιατί δεν το λέμε καθαρά; Δούλοι είμαστε! Σκλάβοι ενός συστήματος, που μας γενοκτονεί, επιλέγοντας για εμάς, να μην μορφώνονται ουσιαστικά, ΕΛΛΗΝΙΚΑ, τα παιδιά μας, ή αν μορφώνονται να μην ευρίσκουν ανάλογη εργασία. Να μην αγαπούν την παραγωγική εργασία, αλλά την οκνηρία, που δεν ιδρώνει για να παράγει τροφή. Να μην γεννώνται παιδιά, ή αν γεννώνται, να μετανοούν την ώρα και τη στιγμή, που γεννήθηκαν σε μια χώρα, που απαγορεύει τη νόηση, τη διανόηση, εξοστρακίζει τη λογική και πολεμά ηθοπλαστικά έργα, επιτιθέμενη έμμεσα ακόμα και στην Χριστιανική θρησκεία, προβάλλοντας πρότυπα αντίθετα με την πανανθρώπινη διδασκαλία του Χριστού.

Ένα κράτος, που άφησε οικογένειες απολυμένων να πεινούν, ΕΩΣ ΣΗΜΕΡΑ, με πρόσχημα ένα εμβόλιο, που αποδείχθηκε πρακτικά ανεπαρκές και η χρήση του ούτε δικαιολογούσε τόση σκληρότητα, ούτε είχε ελεγχθεί ικανοποιητικά, σε βάθος χρόνου, για παρενέργειες.

Οι εικόνες του μακελειού, μετά το σημερινό δυστύχημα, της σύγκρουσης αμαξοστοιχιών στα Τέμπη, είκοσι χρόνια μετά την προηγούμενη τραγωδία, στην ίδια περιοχή, όπου έχασαν τη ζωή τους νέα παιδιά, το 2003, είναι η εικόνα της σημερινής ανεπαρκούς Ελληνικής κρατικής υπόστασης και μιας Δημοκρατίας, που αδυνατεί να προοδεύσει, να ανανεωθεί, να προσφέρει ευημερία. Μιας Μινωικής Δημοκρατίας, που καταναλώνει φόρο αίματος και μάλιστα νέων.

Για τον νεκραναστημένο Μινώταυρο, είχα μιλήσει στο ΕΒΕΠ, το 2011, σε μια συγκέντρωση, που υπήρξε και η πολιτική ταφόπλακά μου. Η εικόνα, του Μινώταυρου βλέπετε, με στοιχειώνει αλλά και με εμπνέει ταυτόχρονα να πιστεύω ότι, όπου υπάρχει δράση, λογικά πρέπει να υπάρχει αντίδραση. Η μόνη εξαίρεση αυτού του κανόνα, είναι τα… νεκροταφεία, όπου τα λείψανα, αδρανούν σε κάθε ερέθισμα.

Κάθε φορά, που ακούγεται μια αυτοκτονία, σκέπτομαι το Μινώταυρο και πως θα χτυπηθεί στην καρδιά του.

Κάθε φορά, που ακούω ότι ένας αδύναμος χτυπιέται άνανδρα από αυτό το ανθρωποφάγο σύστημα, το ίδιο πονώ…

Κάθε φορά, που συμβαίνει μια τραγωδία, όπως η σημερινή στα Τέμπη, βλέπω τα κόκκινα μάτια του τέρατος να λάμπουν χορτασμένα μέσα στο σκοτάδι και να με προκαλούν, με ειρωνεία, λέγοντας μου… «Μα είσαι μόνη σου… Δε φοβάσαι; Δεν είδες ότι σε άφησαν μονάχη; Ακόμα δεν κατάλαβες πόσο ισχυρός είμαι».

Αλλά μετά, σκέπτομαι ότι και το αλάτι είναι λίγο, κύριε Παύλο μας, αλλά κάνει όλη τη σούπα, αρκεί να υπάρχει. Το αλάτι, δεν έχει χρώμα, μόνο γεύση. Χρώμα αποκτά, μόνον αν περιέχει προσμίξεις.

Ύβρις – Άτις – Νέμεσις! Όλα τα είχαν πει κάποτε οι Έλληνες, πριν χιλιάδες χρόνια και ας τους έχουν εξοστρακίσει από τα σχολειά, για να μη σκέπτεται κανείς, όταν του παίρνουν τη γη κάτω από τα ποδάρια του και του «χαρίζουν» επιδόματα πλάνης κι απάτης.

Μαρία Μπουκουβάλα

Ιατρός