Μην το σκέφτεσαι περισσότερο…
Αγαπημένε μου Φεβρουάριε, όσο κι αν σε δυσκολεύει το περπάτημά σου -κουτσαίνεις και λιγάκι- είναι γνωστό, αλλά σε αγαπάμε να το ξέρεις! Όμως μην κουράζεσαι περισσότερο, εξ άλλου και ο καιρός σε συνοδεύει μελαγχολικά σήμερα, συμπάσχει με την αποχώρησή σου, να ξέρεις πως μας αναστάτωσες πολύ, έφερες πολλά που δεν τα θέλαμε και παίρνεις αρκετά από αυτά που μας χάρισαν ένα διάλειμμα, να φύγεις λοιπόν! Ναι, να φύγεις και μαζί σου να πάρεις κάθε τι που ταρακούνησε τη Γη, να μην ξανάρθει! Να πάρεις κάθε δάκρυ, κάθε πίκρα, κάθε δυσκολία…
Το ξέρω πως παίρνεις μαζί σου και τις γιορτινές στιγμές, όσο κι αν τις άφησες για το “τέλος” για να μας γλυκάνεις, να μας κάνεις να χαμογελάσουμε τώρα έφυγαν, πέταξαν κι αυτές με τους τελευταίους χαρταετούς που μας αποχαιρέτισαν, τώρα που φεύγεις, να πάρεις μαζί σου και τις μάσκες, αυτές που φορέσαμε, αλλά και αυτές που πετάξαμε και φάνηκε η Αλήθεια μας! Συνεχίζουμε χωρίς μάσκες, τουλάχιστον πέρασε η εποχή τους!
Τώρα μια άλλη εποχή αρχίζει να φαίνεται, ακόμα κι αν είναι συννεφιασμένες οι μέρες εκείνη θα ξεπροβάλει, μην ζηλεύεις, εξ άλλου το είπαμε, δεν αντέχεις άλλο! Αντίο Φεβρουάριε…
Μαρία – Μαριάνθη Χαρίτου