Κατράκης Πότης

Μετά τη στάχτη η φωτιά

Τίποτα το αιώνιο

το τέλος περιμένει,

μετά τη στάχτη η φωτιά

και πάλι αναμμένη.

 

Αλλάζ’ ο ήλιος φορεσιά

και βάζει τα καλά του,

πάλι όπως και άλλοτε

θαν’ η περπατησιά του.

 

Μην κλαις, ψυχή και μη θρηνάς,

θα ξαναδείς τον ήλιο

κι αν έχει ο Μάρτης συννεφιά

θα ξαναβγεί Απρίλιο.

 

Το όνειρο που σε ‘θρεψε

ποτέ του δεν πεθαίνει,

στου κύκλου τον περίγυρο

δεμένη η ανέμη.

 

Πότης Κατράκης