Σιαφλάς Γιώργος

Στα Κύθηρα

 

Στα Κύθηρα, μου είπες, θέλω να πάω να ζήσω σε σπηλιά,

στη σκόνη του καλοκαιριού, τη ζέστη και την αντηλιά,

δίχως αεροπλάνα, τραίνα, κούρσες, τροχοφόρα.

Τι σημασία είναι που θα βρίσκεται και αν είναι ανηφόρα ή κατηφόρα.

 

Δεν με ενημέρωσες τα ρούχα που θα πάρουμε μαζί μας

για να φοράμε το χειμώνα μην κρυώνει  το κορμί μας

ή θα βρισκόμαστε μέρα και νύχτα αγκαλιά

μέσα στη φλόγα του έρωτα πνιγμένοι στα φιλιά.

 

Μα δεν σε ρώτησα για πρωινό το τι θα πάρουμε

και το τι μάρκα από τσιγάρα θα φουμάρουμε.

Ελληνικά τσιγάρα, πούρα ή στριφτό τσιγαριλίκι;

Πάντως εκεί δεν θα χρειάζεται η εξυπνάδα, η μαγκιά, το αντριλίκι.

 

Επίσης δεν  ερώτησα το τι θα τρώμε για μεσημεριανό, απογευματινό ή βραδινό.

Θα κυνηγάμε μες τα δάση για να βρούμε τσίχλες, λαγούς ή και κανένα φασιανό

και θα φυτεύουμε φασόλια, αρακά, πατάτες, αγγούρια και κρεμμύδια,

ή θα μαζεύουμε σμέρτα, κούμαρα, άγρια κάστανα, κεράσια και καρύδια.

 

Χάθηκα μέσα στου μυαλού τις διαδρομές και πήρα φόρα.

Δεν υπολόγισα καθόλου τη  μεγάλη και άγρια κατηφόρα.

Δε ρώτησα στα σίγουρα αν στη σπηλιά θα ήθελες εμένα

ή κάποιον άλλο με ιδιαίτερα προσόντα ή και κανένα.

 

Τα πράσινά σου μάτια κοίταξα  ευθύς και με μεγάλο πάθος.

Θα είμαι εγώ, σε ρώτησα, πού θα ‘παιρνες μαζί σου ή κάνω λάθος;

Πήρες τα μάτια σου από πάνω μου και κοίταξες μακριά με βλέμμα απλανές

Καμία απάντηση δεν έλαβα και οι ερωτήσεις όλες μείνανε κενές…

 

Γιώργος Σιαφλάς