Αντώνης Παπαδόπουλος..Σκηνοθέτης, Ηθοποιός, Εικαστικός καλλιτέχνης

Ο Θεατρικός χώρος «ΓΚΑΡΑΖ» είναι ένα Φιλόξενο Στέκι Πολιτισμού, Θεάτρου, Παραγωγής Πνεύματος και Πολιτισμού στον Δήμο Κορυδαλλού.

«Νους υγιής εν σώματι υγιεί» δεν σημαίνει μόνο φροντίδα για χώρους άθλησης αλλά και πνεύματος και πολιτισμού. Δυστυχώς σήμερα φροντίζεται μόνο το σώμα και όχι ο νους και το πνεύμα.

Οι θεατρικές μας ομάδες έχουν ανεβάσει δεκάδες θεατρικά έργα με ιδιαίτερη φροντίδα στον θεατή, καλή μνήμη και παρουσίαση ιστορικών στιγμών του γένους μας.

                              Συνέντευξη στον Γιάννη Κανατσέλη

Πόσα χρόνια λειτουργεί το Ιωνικό Θέατρο;

Μέσα στο Πολεμικό Ναυτικό συνάντησα τον Λουλούδη Χατζή το 1990 και μαζί φτιάξαμε το Ιωνικό Θέατρο. Πέρασαν 33 χρόνια κι ακόμα συνεργαζόμαστε με τον Λουλούδη. Το πρώτο μας έργο ήταν το «Σαν μέσα από ένα παράθυρο», ένα έργο μου που είχα ήδη παρουσιάσει στη Ρώμη το 1984 κι όταν το ανεβάσαμε στο Σινέ Παράδεισος η αείμνηστη Μαρία Μάνου μας προσκάλεσε να μείνουμε στον Κορυδαλλό. Από τότε θα μας βρείτε εκεί.

 

Η Ομάδα Σίπυλον; Και Σε τι διαφέρει απ’ το Ιωνικό Θέατρο;

Είναι μια σχετικά νέα θεατρική Ομάδα που την δημιούργησα μέσα στους κόλπους της Ένωσης Μαγνησίας Μικράς Ασίας. Από ανάγκη να φτιάξω μια Ομάδα που θα ασχολείται κυρίως με την ανάδειξη των θεατρικών κειμένων με αναφορές στη Μικρασία και τον Πόντο. Με την Ιωνική Λέσχη Ανάγνωσης και το Ιωνικό Θέατρο, διοργανώνουμε εδώ και έξι χρόνια Πανελλήνιο διαγωνισμό μονόπρακτου με θέμα την Μικρασία και τα πρώτα βραβεία τα ανεβάζει η Ομάδα Σίπυλον. Αποτελείται από ερασιτέχνες όλων των ηλικιών.

 

Πότε πρωτοξεκινήσατε να γράφετε και να παρουσιάζετε Μικρασιατικά έργα;

Το 1992, το καλοκαίρι, ανέβασα τη «Σιπυλίνα» μου, στον Κορυδαλλό για τον τότε εορτασμό των 70 χρόνων από τη Μικρασία

 

Και μετά; Ακολούθησαν κι άλλα;

Πολλά. Το πολυθέαμα «Η έξοδος», «Η νύφη – Μαρίτσα η πρόσφυγγα», «Μας χωρίζει μια θάλασσα», «Η συνάντηση της Κασσάνδρας με τη Σμύρνα», πρόσφατα «Ο καστανάς», έργο που έχω δώσει και σε άλλους θιάσους αφιλοκερδώς ο μονόλογος «Όλα καλά» και οι «5 Μαρίες» μια επετειακή παράσταση για τα 100 χρόνια από τη Μικρασιατική Καταστροφή. Επίσης πολλά πολυθεάματα για το Μελί Μεγάρων. Πολλά απ’ αυτά τα έργα κυκλοφορούν σε βιβλία και για το Μελί έφτιαξα το ντοκιμαντέρ «Μελί το ελληνοχώρι».

 

Πρόσφατη υπήρξε μια επίσημη αναγνώριση του έργου σου από το Τμήμα Θεατρολογίας

Ναι. Ο λαογράφος Βάϊος Καμινιώτης με «ανακάλυψε» κι έτσι στο Πανελλήνιο Συνέδριο που διοργανώθηκε το 2022 στο Τμήμα Θεατρολογίας με θέμα το Μικρασιατικό θέατρο, υπήρχαν εισηγήσεις του καθώς και της θεατρολόγου κυρίας Τάνιας Νεοφύτου. Σημαντική στιγμή για μένα, για τον θίασο, αλλά και για τον Κορυδαλλό που επιτέλους ακούστηκε θεατρικά και λίγο παραέξω.

 

Γκαράζ: Ο χώρος που δημιουργείτε όλα αυτά τα χρόνια. Πείτε μας γι αυτό το χώρο

Το Γκαράζ βρίσκεται στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Κορυδαλλού και με την έλευση του Μετρό, έγινε προσβάσιμο και για το κοινό της Αθήνας. Είναι ένας ζεστός χώρος 50 θέσεων μόνο, που αποτελεί το δεύτερο σπίτι μας. Είναι κυριολεκτικά μια ελάχιστη όαση για το θέατρο στη περιοχή μας, που όπως ξέρετε έρχεται τελευταίο αντί πρώτο, στα αναπτυξιακά προγράμματα του Δήμου. Αν μετρήσετε πόσα γήπεδα, χώροι άθλησης, επικάλυψη των προαύλιων χώρων των σχολείων με τεραίν κλπ έχουν δημιουργηθεί τον τελευταίο καιρό και μετά πάτε να μετρήσετε ας πούμε στον Κορυδαλλό τα θέατρα θα βρείτε 100 προς… ένα… Είναι σα να κρατήσαμε μόνο το δεύτερο μέρος του «νους υγιής εν σώματι υγιεί». Σα να ξεχάσαμε εντελώς το «νου». Ευτυχώς αυτό δε συμβαίνει με το θεατρόφιλο κοινό το οποίο παραμένει σταθερό και πιστό και μάλιστα αυξάνεται. Ευτυχώς. Αλλά κάποια στιγμή θα πρέπει να καταλάβουμε πως δεν φτάνει ένας Πολιτιστικός Σεπτέμβρης για να καλύψει τις ανάγκες της ψυχικής ευεξίας και της πνευματικής αναζήτησης του ανθρώπου. Εύχομαι τα πράγματα ν’ αλλάξουν προς το καλύτερο στο μέλλον. Ούτως ή άλλως ιστορικά το Θέατρο έχει περάσει από πολλά σκαμπανεβάσματα και πάντοτε επιζεί.

 

Τι παρουσιάζετε αυτό τον καιρό;

Με το Ιωνικό Θέατρο παρουσιάσαμε στο Γκαράζ κάθε Παρασκευή το έργο «Άγγελος μόνος ψάχνει», μια κοινωνική καταγγελία φτιαγμένη από δικά μου μονόπρακτα. Έπαιζαν: ο Στέλιος Βέργος, ο Κωνσταντίνος Φώσκολος, ο Τάσος Τάτσης, ο Σταύρος Αμπανάβας, ο Κυριάκος Ψαρράκος και η Μανίνα Μιχαήλ.

Με την Ομάδα Σϊπυλον παρουσιάζουμε την «Οντισιόν», μια διαδραστική μου αστυνομική κωμωδία καθώς επίσης και ένα μικρό αφιέρωμα στη Γυναίκα με τίτλο «Σερσέ λα φαμ» πάντα στο Γκαράζ.

 

Και τι ετοιμάζετε για το μέλλον ;

Ένα θεατρικό αφιέρωμα στη μεταφορά του Μύθου στη σύγχρονη εποχή με τη «Φαίδρα» του Ρίτσου και το «Διαγώνια» ένα μικρό θεατρικό διαμάντι που έγραψε η Παναγιώτα Δημοπούλου και παρουσιάζεται για πρώτη φορά. Πάντα στο Γκαράζ. Και για το καλοκαίρι κάτι πολύ ευχάριστο που δεν θα ’θελα ακόμα να πω περισσότερα γι αυτό.