Σταθοπούλου – Αιθερία . Ελένη

Επιτύμβιο

Να πιάσω είπα να κλωνιάσω

ψυχές φευγάτες

π’ αγάπησα και γνώρισα,

χαμένα γέλια που μου λείπουν

και λόγια κι αγκαλιές

και χάδια κι αποδοχή,

που στον βαρύ τον ίσκιο

τής απουσίας τους τριγυρνούν

 

Κλωνά μεγάλη που να φτάνει

δεν βρήκα και το μέτρημα

δεν είχε τελειωμό.

 

Ιδέες πεταλούδες γίναν όλοι κι όλα

που γύρω ρίπιζαν φτερά

στης θύμησης τον κύκλο

τον πόνο ν’ απαλύνουν.

 

Αφέθηκα στην αύρα τους

και χάθηκα στον χρόνο!

 

Ελένη Σταθοπούλου – Αιθερία