Βουλγαράκη-Περιβολάρη . Περιστέρα

Η σιωπή μου κράζει

 

Η σιωπή μου κράζει,

μ’ ένα κύμα μοιάζει

που χτυπά τα βράχια

και αυτά πονούν.

Μακρινή μου μοιάζει

η στιγμή που πρέπει

να θαφτούν τα πρέπει

κι όλα να ειπωθούν.

Η σιωπή μου κράζει

τις φωνές τρομάζει

που απορούν και κείνες

τι με τυραννά.

Η ζωή μου αλλάζει

και ενοχές μου στέλνει

κι είναι αυτό το πρέπει

που με ξεπερνά.

 

Περιστέρα Βουλγαράκη-Περιβολάρη

«Ας συστηθούμε»