Δ΄ ΣΤΑΣΙΣ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΩΝ

 

την χάριν της Υπεραγίας Θεοτόκου, εφθάσαμε στην Δ΄ Στάσιν των Χαιρετισμών, οι οποίοι διαβάζονται στην Εκκλησία την τετάρτην εβδομάδα των νηστειών, της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής. Κατά δε την πέμπτην εβδομάδα, ψάλλεται ολόκληρος ο Ύμνος.

Η στάσις αυτή αποτελείται από τους οίκους της τελευταίας εξάδας του αλφαβήτου, δηλ. από τα γράμματα Τ έως Ω, που περιλαμβάνει το δογματικό και θεολογικό μέρος.

Από το γράμμα Τ «Τείχος ει των παρθένων, Θεοτόκε Παρθένε και πάντων των εις Σε προστρεχόντων»… (η συνέχεια σε μετάφρασιν). «Εσύ, Θεοτόκε Παρθένε, είσαι το τείχος όλων των παρθένων και όσων καταφεύγουν σε Σένα, αλλά και όλων των Χριστιανών. Ο Ποιητής του Ουρανού και της γης, για να κατοικήσει «εν τη κοιλία Σου» έγινες στήλη της παρθενίας, αρχή της νέας πνευματικής  ζωής, εγέννησες τον σπορέα της αγνότητος, Εσύ ενώνεις τον ουρανόν με την γη. Εσύ ενώνεις τον άνθρωπον με τον Θεόν.

Από το γράμμα Υ «΄Υμνος άπας ηττάται…» αναφέρεται στο πρόσωπο του Σαρκωθέντος Κυρίου, ο οποίος με την ενσάρκωσίν Του, διέγραψε τα χρέη των αμαρτιών των ανθρώπων. Και αν οι άνθρωποι, Του αναπέμψουν τόσους  ύμνους, όσοι είναι οι κόκκοι της άμμου, δεν επαρκούν, δεν αποδίδουν την προσήκουσαν τιμήν.

Στο γράμμα Φ, φωτοδόχον λαμπάδα, εννοεί την Θεοτόκον, η οποία φωτίζει  τον νου των Χριστιανών, για να οδηγούνται στην αληθινήν γνώσιν.

Από το γράμμα Χ ψάλλομεν «Χάριν δούναι θελήσας, οφλημάτων αρχαίων, ο πάντων χρεωλύτης ανθρώπων…». Ο Χριστός με την Ενανθρώπησίν Του, έδωσε χάριν στον αμαρτωλόν άνθρωπον, διέγραψε τις αμαρτίες του και τον έφερε πάλι κοντά Του.

Στο οίκον με το γράμμα Ψ, υμνούμε την Παναγία, που έγινε Ναός του Σωτήρος, αγίασε την φύσιν, γι’ αυτό και οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί ψάλλουν με κατάνυξιν: «Ψάλλοντάς Σου τον τόκον, ανυμνούμεν Σε, πάντες, ως έμψυχον Ναόν Θεοτόκε…».

Και τέλος στον τελευταίον οίκον με το γράμμα Ω, υμνούμε την Παναγία: «Ω! πανύμνητε μήτερ, η τεκούσα των πάντων αγίων αγιώτατον λόγον…». Στον οίκον αυτόν αναπέμπουν ικεσία, όλοι οι Χριστιανοί, στην Υπεραγία Θεοτόκον, να μας λυτρώσει από τις αμαρτίες και την αιώνιον κόλασιν.

Στην Παναγία απευθύνεται και το πρώτο αντίφωνο της Θείας Λειτουργίας του Αγίου Ιωάννου Χρυσοστόμου:

«Ταις πρεσβείας της Θεοτόκου, Σώτερ σώσον ημάς», διότι η Παναγία είναι αχώριστη από τον Υιόν Της και Θεόν Της και ζητούμε την βοήθειά Της.

Πολλοί Πατέρες της Εκκλησίας Την έχουν υμνήσει. Ο Άγιος Ιωάννης, ο Δαμασκηνός, απευθύνει ικεσίες, προς την Μητέρα του Θεού, η οποία κατέχει την πρώτην θέσιν στην επουράνια, θριαμβεύουσα Εκκλησία και στην επίγεια στρατευομένη, που αποτελεί σώμα του Υιού Της και η μεσιτεία Της είναι συνεχής και ακατάπαυστη.

Η Παναγία, η γλυκιά μητέρα του Χριστού, είναι έτοιμη και αδιάκοπα να μας ακούει. Έμαθε να ακούει τις προσευχές των παιδιών Της, διότι  πρώτη αυτή έμαθε να κάνει υπακοή στον Πατέρα και Δημιουργόν Της. Μας συμπαρίσταται και όχι μόνον  μας σώζει από όλα τα δεινά μας, αλλά μας παρηγορεί και το Πνεύμα Της, με την γλυκύτητα της παρουσίας Της, μας εμπνέει θάρρος και δύναμη για να συνεχίσομε  τον αγώνα μας. Ο σκοπός μας στην ζωή, που έχει θέσει το Ευαγγέλιον, είναι να γίνομε παγκόσμιες υποστάσεις, να ζήσουμε όλο το βάθος της ιστορίας του κόσμου. Και όταν γινόμαστε ίδιοι κατ’ εικόνα Θεού, τότε νικούμε τον κόσμον και πλησιάζομεν τον Χριστόν. Έτσι κάθε μέρα θα βαδίζουμε με αισιοδοξία και πεποίθησιν, μέσα στο φως και την χαρά του Χριστού.

Ο Άγιος Βασίλειος Σελευκείας αναφωνεί, όπως ο Υμνογράφος του Ακαθίστου Ύμνου, σε μετάφρασιν: «Χαίρε Κεχαριτωμένη Μαρία, η ικετεύουσα Θεόν και ανθρώποις, ίνα το εμπόδιον της έχθρας καταργηθεί και ενωθεί ο επίγειος άνθρωπος με τον ουράνιο».

Ο Γέροντας Εφραίμ από την Αριζόνα, μας προτρέπει καθημερινά, να διαβάζομε τους Χαιρετισμούς, για να βιώσουμε και να αισθανθούμε την προστασία της Παναγίας.

Η ακλόνητος  πίστις μας  συνδέει τον άνθρωπον με τον Θεόν, εξασφαλίζει την Χάριν του Θεού και τον κάνει έναν μικρόν Θεόν επί γης.

Αγαπητοί μου Αναγνώστες, επειδή σε δύο ημέρες θα εορτάσομεν  τον Ευαγγελισμόν της Θεοτόκου, ας ψάλλομεν το Απολυτίκιον του Ευαγγελισμού:

«Σήμερον της σωτηρίας ημών το κεφάλαιον και του απ’ αιώνος μυστηρίου η φανέρωσις. Ο Υιός του Θεού, υιός της Παρθένου γίνεται και Γαβριήλ την χάριν ευαγγελίζεται. Διό και ημείς συν αυτώ, την Θεοτόκον βοήσομεν:

ΧΑΙΡΕ ΚΑΙ ΧΑΡΙΤΩΜΈΝΗ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΜΕ ΤΑ ΣΟΥ.

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ

Μαρία Τσακανίκα