Το παραμυθάκι της Φωνής
Μέσα σε ένα όμορφο δάσος γεμάτο με ψηλά δέντρα και ζωηρά πλάσματα, υπήρχε ένας μικρός σκίουρος που λεγόταν Μόσχος. Ήταν ένας περίεργος και περιπετειώδης σκίουρος που του άρεσε να εξερευνά τη φύση και να ανακαλύπτει νέα πράγματα.
Μια όμορφη ανοιξιάτικη μέρα, καθώς έτρεχε μέσα στο δάσος, παρατήρησε να συμβαίνει κάτι ασυνήθιστο. Τα δέντρα άνθιζαν με λεπτεπίλεπτα λουλούδια και ο αέρας γέμιζε γλυκά αρώματα.
Ο Μόσχος ενθουσιάστηκε με τη μεταμόρφωση που αποφάσισε να σκαρφαλώσει στο κοντινότερο κλαδί μιας παράξενης μανόλιας για να δει καλύτερα. Καθώς έφτασε στην κορυφή, είδε ένα θέαμα που του έκοψε την ανάσα. Το δέντρο ήταν καλυμμένο με όμορφα ροζ άνθη και τα πέταλα ήταν απαλά και βελούδινα στην αφή.
Χωρίς δισταγμό, τράβηξε ένα από τα πέταλα και ενθουσιάστηκε από τη γλυκιά του γεύση. Τότε άρχισε να πηδά από κλαδί σε κλαδί, δοκιμάζοντας τα διαφορετικά πέταλα και θαυμάζοντας την ομορφιά.
Καθώς ο Μόσχος απολάμβανε τη γεύση των λουλουδιών, παρατήρησε ότι και άλλα πλάσματα απολάμβαναν την ανοιξιάτικη μαγεία. Οι πεταλούδες φτερουγίζουν τριγύρω, οι μέλισσες βούιζαν από λουλούδι σε λουλούδι και τα πουλιά κελαηδούσαν γλυκές μελωδίες.
Ο Μόσχος συνειδητοποίησε ότι η άνοιξη ήταν μια εποχή ανανέωσης και νέων ξεκινημάτων και ότι το δάσος ήταν γεμάτο γαλήνη και χαρά.
«Όπως και ο κόσμος είναι γεμάτος εκπλήξεις για όσους είναι αρκετά γενναίοι να τις αναζητήσουν» του ψιθύρισε μια κουκουβάγια από ψηλά.
Ζωή Μπούζα