Παναγιωτίδης Aπόστολος

Σκουριασμένες μέρες

Οι σκουριασμένες μέρες,

της ζωής θα σύρουν το χορό.

Όμως, κάποιο σήμαντρο

που δεν ακούσαμε καιρό,

ακύμαντο και σιωπηλό

θ’ αφήσει ακρογιάλι.

 

Δε θα δει ο περιπτεράς,

τσιγάρα ν’ αγοράζουν.

Μα όταν απελπισμένα

χείλη σαλέψουν,

όταν ζητιάνοι

δε θα ζητιανέψουν,

κανείς δε θα δει,

κολασμένους ν’ αγιάζουν.

 

Δε θα τους δει, ελπίδες

να μοιράζουν,

ανάποδα τη ζωή

να λογαριάζουν, πλοία

να βλέπουν ριζωμένοι σε ξέρες,

καθώς φεύγουν κι έρχονται

σκουριασμένες μέρες.

 

Aπόστολος Παναγιωτίδης