ΑΝΑΠΟΔΑ ΒΗΜΑΤΑ..«Δέσποινα, ελπίδα της σωτηρίας μου»

ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΠ. ΛΑΖΑΡΑΚΟΣ

Email: jlazarakosdim@yachoo.gr

Διαβάζοντας κανείς το βιβλίο του Οσίου Εφραίμ του Σύρου «Προσευχές» – Εκδόσεις «Το Περιβόλι της Παναγίας», Θεσσαλονίκη 1998, θαυμάζει την αγάπη, το σεβασμό και την ελπιδοφόρο πίστη της σωτηρίας του προς την Παναγία μας.

Λέγει ο Άγιος: «Δέσποινα, ελπίδα της σωτηρίας μου. Ω μοναδική Δέσποινα, η οποία είσαι η δική μου τέρψη η σταλμένη από τον Θεό, η θεία δροσιά για τον καύσωνα που υπάρχει μέσα μου,… η ανάβλυση της πηγής των δακρύων μου, που στέρευσε, για να καθαρισθούν οι ανομίες μου,… η οδηγός της αμηχανίας μου, η δύναμη της αδυναμίας μου, η ένδυση της γύμνιας μου, ο πλούτος της φτώχειας μου, η θεραπεία των αγιάτρευτων τραυμάτων μου,…».

Εμείς που την Παρασκευή θα βρεθούμε στις εκκλησιές για να προσευχηθούμε στην Αειπάρθενο Θεοτόκο θα έχουμε κατανοήσει τον εσωτερικό μας καύσωνα, τη γύμνια μας, την αδυναμία μας, τη φτώχεια μας και την αμηχανία μας; Θα έχουν στερέψει τα δάκρυά μας εξ’ αιτίας των ανομιών μας; Αν ναι, τότε όντως διαφέρουμε από τους δυστυχισμένους αδελφούς μας που δεν «συχνάζουν στις εκκλησίες». Αν όχι, τότε δεν θα βρεθούμε για να ζητήσουμε τη χάρη της Αειπαρθένου και Αρχιστρατήγου Θεοτόκου. Θα βρεθούμε για ό,τι άλλο εκτός από το να προσευχηθούμε σε Αυτήν. Στην περίπτωση αυτή, κληρικοί και λαϊκοί, οφείλουμε να σταματήσουμε αμέσως τα  ΑΝΑΠΟΔΑ ΒΗΜΑΤΑ και με το Μυστήριο της Ιερής Εξομολὀγησης να βρεθούμε πραγματικά στην αγκαλιά της Παναγιάς μας. Της Μητέρας μας, που γέννησε με τρόπο υπέρλογο τον Κύριό μας Ιησού Χριστό και στον οποίο πρέπει κάθε δόξα, τιμή και προσκύνηση, στους αιώνες των αιώνων. Αμήν.