Κάραλη – Παπαδοπούλου Ακριβή

Η ζωή μου και ο κομπάρσος της

Χρόνια πολλά εβίωσα

με σένα βρε ζωή.

Μα πάντα κόντρα μου ’βγαινες

από μικρό παιδί.

Πολλές φορές εσκέφτηκα

πως πρέπει να χωρίσουμε.

Όμως δεν το πραγμάτωνα

σ’ άφηνα όπως ήσουνα.

Με δίδασκες μια ζωή

με πλήγωνες συγχρόνως.

Είναι στιγμές που σε μισώ

στη σκέψη σε σκοτώνω.

Είναι στιγμές που θα ’θελα

στο τέρμα να σε πάω.

Γιατί δεν τον πραγμάτωσα;

Μήπως σε αγαπάω;

Όλα στην σκέψη μένουνε

για δεν τα πραγματώνω;

Για δεν σε ρίχνω στον γκρεμό

όταν πονάς σε σώνω.

Άλλα σκεφτόμουνα εγώ

κι άλλα απαιτούσα,

μα συ με κατατρόπωνες

με έβγαζες απούσα.

Εμείς οι δύο δεν κάναμε

ποτέ καλό κουμάντο.

Άλλα σκεφτόταν η κάθε μια

μα μείνανε στον πάγκο!

Ακριβή Κάραλη – Παπαδοπούλου