Ζαρίφης Αντώνης

Η φωνή των κυμάτων

Περνάω απ’ το λευκό αραξοβόλι σου

νομίζω το φυλάνε άγγελοι.

Καλά κάνεις και μου ανάβεις τον φάρο

έχω χαρά που ακτινοβολούν τα μάτια σου

και φωτίζουν τους στίχους μου.

Η πορεία σε μονόδρομο

είναι γεμάτη ασπρόμαυρες οθόνες

και εικονίζουν την ενδοχώρα μου.

Σου στέλνω τη σιωπή του Θεού μου

υγραίνονται τα μάτια μου απ’ τις μνήμες

των αγαπητικών εκρήξεών σου,

αυτές λάβωσαν το φέγγος των ονείρων μου.

Αγνοήστε με, παρακαλώ,

έχω ανάγκη να διανθίσω το παρόν

με αλλοπρόσαλλες φαντασιώσεις

αναλώνω κι άλλες φωτεινές εικόνες

μήπως και ανιχνεύσω τα άγνωστα

μονοπάτια του μέλλοντός μου.

Αντώνης Ζαρίφης

Από την ποιητική συλλογή

«Γεγονότα ερήμην μας»