Χαντζουλή Έφη

Πατρίδα μου

Δε με συγκινεί η κοιλάδα του Λίγηρα,

ανάμνηση ισχυρή, δυνατών βασιλέων.

Μα και οι κήποι Σαλιμάρ της Λαχώρης

μου είναι στ΄ αλήθεια παντελώς αδιάφοροι.

Η Λιμνοθάλασσα της Βενετίας γοητευτική,

όμως το όνειρο που ψάχνω να βρω δεν το είδα.

Όσο για τους χρωματιστούς κήπους του Λεσουτάγκ

δε χάρισαν ανακούφιση στη δική μου ψυχή.

Ούτε στις όχθες του περιβόητου Δούναβη

απάλυνα την ανησυχία μου για γαλήνη.

Εγώ λαχταρώ μοναχά τη θάλασσα της πατρίδας μου,

όταν βυθίζω τη σκέψη μου μεσοπέλαγα

αναζητώντας δροσιά στις ατελεύτητες έγνοιες μου.

Η αύρα της ξεδιαλύνει τις ομίχλες μου,

προσφέροντάς μου ελπίδα να προσδοκώ τα ωραία.

Έφη Χαντζουλή

Από τη ποιητική συλλογή

“Ταξίδι συναισθημάτων”, εκδόσεις “ΟΤΑΝ”