Το ανέκδοτο της Φωνής

Πάρκινσον

Ο μπάρμπα Νίκος είναι 95 ετών και μένει στο γηροκομείο. Κάθε βράδυ μετά το δείπνο πηγαίνει και κάθεται στην αγαπημένη του καρέκλα στον κήπο αναπολώντας την ζωή του.

Ένα βράδυ τον συνάντησε στον κήπο η 87χρονη Μαρία. Έκατσε δίπλα του κι αρχίσανε να συζητάνε. Μετά από μια σύντομη συζήτηση ο μπάρμπα Νίκος λέει στην Μαρία:

–Ξέρεις τι έχω ξεχάσει τελείως;

–Τι;

–Το σεξ!

– Βρε παλιόγερε! Αφού δεν μπορείς πια τι κάθεσαι, θυμάσαι και βασανίζεσαι;

–Το ξέρω Μαράκι μου! Αλλά θα ήταν πολύ ωραία έστω να αισθανόμουν ένα χέρι να με χαϊδεύει απαλά.

Και η Μαρία δέχτηκε. Χάϊδευε απαλά τον μπάρμπα Νίκο και αυτός αισθανόταν πλήρως ερωτευμένος.

Από κείνη τη μέρα συναντιόντουσαν κάθε βράδυ στον κήπο. Όμως ένα βράδυ η Μαρία δεν βρήκε τον Γιώργο στο γνωστό μέρος που συναντιόντουσαν.

Ανησύχησε (μια και σʼ αυτή την ηλικία τα ατυχήματα είναι συχνά) κι άρχισε να τον αναζητά. Βρήκε τον Μπάρμπα Νίκο σε μια άλλη γωνία με την κυρία Γεωργία 90 χρονών και τον ρωτά εξαγριωμένη.

-Βρε παλιόγερε τι έχει αυτή περισσότερο από μένα και με παράτησες;

Και αυτός απάντησε μονολεκτικά:

-Πάρκινσον Μαράκι μου!