Μικέλης Αντώνης

ΡΟΤΑ ΣΤΑ ΠΕΡΑΣΜΕΝΑ

Οι θύμησές μου κούρνιασαν μες στης καρδιάς το βάθος,

να τις ξυπνήσω προσπαθώ και πάλι για ν’ αρχίσω,

να νοιώσω ακόμη μια φορά της θάλασσας το πάθος,

τον χρόνο θέλω μια στιγμή να τον γυρίσω πίσω.

Μ’ ένα ταξίδι στ’ άπειρο, στον περασμένο χρόνο,

ταξίδι μες στις θύμησες, ταξίδι ζωογόνο,

μια μυρωδιά απ’ τα παλιά, θα ήθελα να πάρω,

προτού αφήσω τον ντουνιά και πριν να δω τον Χάρο.

Με ρότα της επιστροφής θα ήθελα να ζήσω,

στο πέλαγος των σκέψεων να θέλω ν’ αναστήσω,

τα περασμένα όνειρα της αρμυρής θαλάσσης,

τις πίκρες και τις ομορφιές, όλης γης, της πλάσης.

Στις αναμνήσεις τις παλιές σαν κάνω το ταξίδι,

σαν θέλω πάλι να βρεθώ σ’ εξωτικό στολίδι,

να βρω την πόρτα ανοιχτή, λιμάνι ν’ απαγκιάσω,

ν’ ανοίξω χάρτες ναυτικούς, να πιάσω το κουμπάσο.

Το κύμα τ’ αφρογάλαζο για να με νανουρίσει,

τον πόνο και τις χάρες του στον νου μου να γυρίσει,

ή βρίσκομαι ξυλάρμενος στης σκέψης τα πελάγη,

σε κάβους περισυλλογής, στων βράχων την αρπάγη.

Για μια στιγμή μες στο μυαλό ν’ αναπολήσω πάλι,

το Σάντος της Μπραζίλιας, του Παναμά κανάλι,

τα μέρη όπου έζησα, τα πόρτα όπου πήγα,

το Ρίο το πεντάμορφο, της Βαλτικής τη Ρήγα.

Της Ταϋλάνδης το Μπανγκόγκ, το Ρόττερνταμ, Αμβέρσα,

Μαρσίλια, Σάντος, Ταϊτή, του Πόντου η Οντέσσα,

Αρούμπα, Τρίνινταντ, Χιλή, Κούβα και Κουρασσάο,

λιμάνια της Ανατολής και του Περού Καλάο.

Μες στη βαθιά τη σκέψη μου θα ήθελα ν’ ακούσω,

του γλάρου του κατάλευκου το λάγνο κρώξιμό του,

με λίγο θάλασσας νερό τα μούτρα μου να λούσω,

λίγο πριν δω του Χάροντα τον μαύρο ερχομό του.

Οι αναμνήσεις μου αυτές, όλων των ταξιδιών μου,

είναι για με παρηγοριά, τροφή των γηρατειών μου.

Σαν της ψυχής το βάλσαμο είναι οι θύμησές μου, που έρχονται απ’ τα πέλαγα με την πνοή τ’ ανέμου.

Αντώνης Μικέλης

Α΄ βραβείο Ποίησης στο Ίδρυμα Σιαφλά – Μπαλόγλου

Πρώτο βραβείο στον Πειραιώτη Αντώνη Μικέλη για το ποίημά του «Ρότα στα Περασμένα, από το ΙΔΡΥΜΑ ΕΛΙΣΑΒΕΤ ΣΙΑΦΛΑ-ΜΠΑΛΟΓΛΟΥ, στον Πανελλήνιο Ποιητικό Διαγωνισμό του.