Σταυράκη Φραγκίσκη

Ένα παράθυρο

Ένα παράθυρο, ένας δρόμος

και μια θάλασσα,

το όνειρο της φυλακής.

Μια μεταμέλεια,

μια σκέψη δεύτερη

σε μια ψυχή που φλέγεται,

η πρόληψη της νέμεσης.

Και ο κατήφορος

κι αυτός ακόμα προλαμβάνεται

κι αφήνει περιθώρια

για την επιστροφή.

Εύπλαστο το συναίσθημα

κι ο κόσμος αχανής

τον οδυρμό σε πέτρα με ψυχή

μπορεί να βάλει.

Όλα αλλάζουν,

όλα μεταμορφώνονται,

όλα θρηνούν ή χαίρονται

κι εσύ ακόμα αναρωτιέσαι;

Φραγκίσκη Σταυράκη

Από την ποιητική συλλογή

«Όλα εγγύς»