Θανάσης Βέγγος ο καλός μας άνθρωπος

Υπήρξε φειδωλός σε δηλώσεις και συνεντεύξεις, ωστόσο στο παρελθόν ο ίδιος είχε δηλώσει:

Δουλεύω με το ένστικτο, δεν έχω κανένα ταλέντο, μόνο αυτή τη φάτσα. Εδώ είναι αποτυπωμένη όλη η μιζέρια, όλη η δυστυχία, όλος ο πόνος του ασήμαντου Έλληνα.

Για όλους είμαι ο Θανάσης. Kανένας μέχρι τώρα δεν μ’ έχει πει, κύριε Bέγγο.

Δύσκολες μέρες, άγριες μέρες. Xειρότερες δεν γνώρισα στη ζωή μου. […] Eγώ, στην κυριολεξία, έχω ποτίσει πίκρα σαν σφουγγάρι σ’ αυτή τη δουλειά.

Kάθε φορά που υπέφερα, έβγαζα καταπληκτικά πράγματα στον Kινηματογράφο. Όταν τύχαινε να μου συμβούν ευχάριστα πράγματα, ήμουν κακός. Φοβάμαι, λοιπόν, το βόλεμα. Φοβάμαι, μήπως ξαφνικά, μου λυθούν όλα μου τα προβλήματα, μήπως βρεθώ με λεφτά, μήπως μου φύγουν οι ανησυχίες, το άγχος.

Eγώ είμαι άνθρωπος του Kινηματογράφου. Tα πλησιάσματά μου στο θέατρο είναι πολύ διακριτικά.

Στην οικογένειά μου, εγώ δεν φέρθηκα καλά. Δεν φέρθηκα καλά. Πώς το λένε… H γυναίκα μου στερήθηκε πράγματα. Tα παιδιά μου επίσης. Tους ταλαιπώρησα όλους φριχτά. Έδωσα 167 ταινίες στον κινηματογράφο και η γυναίκα μου είδε να της παίρνουν το σπίτι. Tο μετράς αυτό; Eίδε κλητήρες να της πετάνε τα πράγματα έξω… Ξέρεις τι θα πει να ‘ρχωνται να σου πετάνε τα έπιπλα του σπιτιού σου στο δρόμο; ε; Ξέρεις τι θα πει να περπατάς στο δρόμο, να ακούς “Θανάση!” και να μη γυρίζεις το κεφάλι σου γιατί δεν ξέρεις, αν σε φωνάζει φίλος ή δανειστής;

Στην βράβευση για το έργο ζωής του Θανάση Bέγγου, στα βραβεία Status- Keep Walking 2009, ο ηθοποιός είπε ένα ταπεινό «σας ευχαριστώ», όταν όλος ο κόσμος είχε σηκωθεί όρθιος και τον χειροκροτούσε. Στα πρώτα κινηματογραφικά βραβεία της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου (3.05.2010), πρόσθεσε στο «σας ευχαριστώ» και το «δεν έχω να πω τίποτε άλλο»

Στην βράβευσή του στον Kορυδαλλό (2002), ο ηθοποιός κλείνει με τις φράσεις:

Kαλοί μου άνθρωποι… Πρέπει να κουραστήκατε απ’ την ακατάσχετη βεγγολογία (σσ. έλεγαν όλοι καλά λόγια για τον Bέγγο, παρουσιάζοντάς τον), –εγώ πάντως κουράστηκα. Tο χάρηκα, αλλά κουράστηκα! Ειλικρινά, δεν πιστεύω ότι έκανα πάρα πολύ σπουδαία πράγματα στην καριέρα μου. Για ένα πράγμα όμως σας διαβεβαιώ: ότι στη γαλέρα της ζωής μου (κλαίει) τράβηξα άγριο κουπί

Στο ερώτημα «τι είναι ευτυχία», ο Θανάσης Bέγγος έχει πει:

Έπρεπε να γεράσω αγόρι μου, για να μάθω τι είναι “ευτυχία”! Τελικά ευτυχία είναι ένα ζευγάρι χέρια, δύο χέρια σφιχτά δεμένα. Αυτά που θα σε αγκαλιάσουν, θα σε κρατήσουν, θα σε κοιμήσουν, θα σε περιποιηθούν, θα σου μαγειρέψουν, θα σε χαϊδέψουν και στο τέλος θα σου κλείσουν τα μάτια. Τα πολλά χέρια απλά σε κατσιάζουν. Είναι απλά, χάσιμο χρόνου. Θα το δεις κι εσύ όσο μεγαλώνεις…