Η ΑΝΑΛΗΨΙΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ

«Ανελήφθης εν δόξη Χριστέ ο Θεός ημών χαροποιήσας τους μαθητάς, τη επαγγελία του Αγίου Πνεύματος, βεβαιωθέντων αυτών διά της ευλογίας, ότι Συ ει ο Υιός του Θεού, ο λυτρωτής του κόσμου».

Ας ψάλλομεν με ευλάβεια το Απολυτίκιον της εορτής, γιατί έχει πολλά η ψυχή μας να ωφεληθεί, από την ψαλμωδία.(σύντομη ανάλυσις). Το ρήμα ψάλλω, σημαίνει υμνώ μελωδικά τον Θεόν, προσφέρω στον Θεόν λατρεία με ύμνους μελωδικούς, τραγουδώ με άσματα τον Θεόν, λατρεύω τον Κύριον, υμνώντας Αυτόν, με ψαλμωδίες και η δόξα του Θεού  πλημμυρίζει την καρδιά μας και πληρούται Πνεύματος Αγίου.

Η Ανάληψις είναι μεγάλη Δεσποτική εορτή, εορτάζεται από την Εκκλησία μας, σαράντα ημέρες μετά την Ανάστασίν του Κυρίου και αναφέρεται στην ανάβασιν του Χριστού στους ουρανούς, μετά την ολοκλήρωσιν της αποστολής Του επί της γης.

Η επί της γης παρουσία του Κυρίου είχεν σκοπόν να συμφιλιώσει τον Θεόν με το ανθρώπινον γένος.

Κατά τον Άγιον Ιωάννην τον Χρυσόστομον, ο Θεός μας έπλασε κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσίν Του. Ο άνθρωπος όμως ομοιώθην με τα κτήνη και έγινε χειρότερος αυτών.

Ο Κύριος για να τον συνετίσει βάζει δασκάλους τα έντομα. και λέγει: «ακολούθησε το μυρμήγκι, δες τους τρόπους της ζωής του, ζήλεψέ το και να το μιμηθείς. (Παροιμίες 6:6).

Με την Ανάληψιν του Κυρίου, εμείς οι κατώτεροι, γίναμε ανώτεροι των αγγέλων.

Η ανάβασις του Χριστού στον ουρανόν αναφέρεται στο Σύμβολον της πίστεως: «και ανελθόντα εις τους ουρανούς και καθεζόμενον εκ δεξιών του Πατρός και πάλιν ερχόμενον μετά δόξης κρίναι ζώντας και νεκρούς, ου της βασιλείας, ουκ έσται τέλος».

Ο Αναστάς Κύριός μας, αφού έλυσε τα δεσμά του θανάτου, έμεινε 40 ημέρες στην γη, συναναστρεφόμενος με τους μαθητάς Του, για να επιβεβαιώσει σε αυτούς την Ανάστασίν Του και να μην δημιουργηθούν στους ανθρώπους απορίες, αν πραγματικά ανεστήθην. Εμφανίστηκε πολλές φορές στους μαθητές Του και τους έδειξε τις ουλές από τις πληγές Του.

Στην γ΄ ωδή της εορτής ψάλλομεν: «Ανήλθες Ζωοδότα Χριστέ, προς τον Πατέρα και ανυψώσας ημών το γένος φιλάνθρωπε, τη αφάτω ευσπλαχνία Σου».

Η Ανάληψίς Του έγινε εις το Όρος των Ελαιών, διότι σύμφωνα με την παράδοσιν, ο Κύριος θα επανέλθει, στο ίδιο μέρος, σωματικά και με δόξα, για να κρίνει τον κόσμον, κατά την εσχάτην ημέρα. Εκεί θα ελεηθούν οι δίκαιοι και θα θρηνήσουν οι αμαρτωλοί. Χαρακτηριστικά είναι και τα ονόματα, που φέρουν τα σημεία αυτά. «Όρος Ελαιών» και «Κοιλάδα Κλαυθμώνος».

Ο Κύριος κατά το διάστημα αυτό, της επί γης παρουσίας Του, συνέφαγε μαζί με τους μαθητάς Του. Εζήτησε να φάει, ένα κομμάτι από ψητό ψάρι και μέλι από κηρύθρα και τα δύο είναι συμβολικά. Όπως το ψάρι κολυμπάει σε αλμυρή θάλασσα, έτσι και ο Κύριος έμεινε στην αλμυρή θάλασσα της αμαρτίας και δεν αμάρτησε.

Όσο για το μέλι και το κερί, έκαστο είναι συμβολικό, το μεν κερί συμβολίζει το φως, το δε γλυκό την γλύκα. Επομένως και τα δύο είναι σύμβολα πνευματικής ηδονής και φωτισμού.

Η Ανάληψίς Του έγινε μπροστά στα μάτια των μαθητών Του, με υπερφυσικό τρόπο. Το γεγονός της Αναλήψεως περιγράφεται από όλους τους Ευαγγελιστάς, εκτός από τον ευαγγελιστήν Ματθαίον.

Ο ευαγγελιστής Μάρκος (ιστ΄ 19) αναφέρει, όχι μόνον το γεγονός της Αναλήψεως, αλλά και άλλες πληροφορίες για τους μαθητάς Του. Μετά την Ανάληψίν Του, οι μαθητές Του εκήρυξαν σε διάφορα μέρη, και ο Κύριος επεβεβαίωνε τον λόγον του κηρύγματός των, με θαύματα, που επακολουθούσαν εις το κήρυγμα.

Στην Ανάληψιν παρευρέθη η Θεοτόκος και οι μαθητές Του. Η μεν Παναγία, διότι ήτο η κατά σάρκα Μητέρα Του και έπρεπε να είναι παρούσα στην μεγάλη δόξα του Υιού Της. Είχε  πληγωθεί ψυχικά στα πάθη Του και ανάλογα έπρεπε να χαρεί, βλέποντας την Ανάληψιν του Υιού Της.

Οι δε Απόστολοι έπρεπε να είναι αυτόπτες μάρτυρες  της Αναλήψεως, ώστε να πιστέψουν, ότι όπως ανεβαίνει  με δόξα, τώρα στους ουρανούς, με την ίδια δόξα θα έλθει.

Αγαπητοί μου Αναγνώστες, «σήμερον ο Κύριος ανελήφθην εις τους ουρανούς, μετά δόξης πολλής, Αυτόν ας προσκυνήσομεν, λέγοντας: «Δόξα Θεώ τω αναληφθέντι».

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ. Ο ΚΥΡΙΟΣ ΜΕΘ’ ΗΜΩΝ

Μαρία Τσακανίκα