Δύσκολα χρόνια του Χάρρυ Κλυνν

Γεννήθηκα το 1940 και μεγάλωσα στην Καλαμαριά, σ’ ένα σπίτι με τούβλα που τα παρασκεύασαν με νερό από τη θάλασσα. Όμως τα τούβλα λιώσανε, αφού το νερό ήταν αλμυρό, κι έτσι αναγκαστήκαμε για δύο χρόνια  να μείνουμε σε σκηνή. Ηλεκτρικό και νερό δεν υπήρχαν παρά μόνο μια βρύση από την οποία παίρναμε όλοι στη γειτονιά. Καταλαβαίνετε πόσο δύσκολα ήταν, ειδικά τον Χειμώνα. Όταν έβρεχε, όλος ο προσφυγικός συνοικισμός μετατρεπόταν σ’ έναν απέραντο λασπότοπο, μια πηχτή λάσπη που κόλλαγε  σα βδέλλα στα παπούτσια, σε όσους τυχερούς διέθεταν παπούτσια.