Βογιατζής Γεώρ

Αλληγορία

Τραβάς την άμαξ’ άνθρωπέ μου

που είναι παραφορτωμένη,

κόντρα στις ριπές του ανέμου

σ’ ανηφοριά σκοτεινιασμένη.

Όλ’ η καρότσα φουλ γεμάτη

με πόνους, βάσανα και θλίψη,

μα λες αυτό το μονοπάτι

θα στρώσει μόλις κάπου στρίψει.

Γιατί η άμαξα κι αν τρίζει

και ο καθένας υποφέρει,

με τη στροφή ίσως ν’ αρχίζει

άλλη ζωή, κανείς δεν ξέρει…

Γεώρ. Αλεξ. Βογιατζής

Από την ποιητική συλλογή

«Ξημερώνει»