Ελεύθερη Άποψη…Η ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗ ΘΕΛΕΙ ΕΠΙΤΕΛΙΚΟ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟ…Ταρατατάαααα…
Ο Δήμος Πειραιά, προβαίνει σε διανομή οικιακών κάδων ανακύκλωσης. Το ακούσαμε και χαρήκαμε!
Άλλο ένα ορφανό μέτρο, που δυστυχώς, έρχεται να συμπληρώσει το τριτοκοσμικό σύστημα αποκομιδής των απορριμμάτων στην Ελλάδα…
Σε λίγες ημέρες, ο Πρωθυπουργός μας θα παρευρεθεί στη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ, από τις 11 έως 12 Ιουλίου 2023, σε μια χώρα υπεραναπτυσσόμενη, όπως είναι η μακρινή Λιθουανία. Στην πρωτεύουσά της, το γραφικό Βίλνιους, η Ελληνική αποστολή, ας ρίξει μια ματιά και στον τρόπο, που μαζεύουν οι… Λιθουανοί τα οικιακά απορρίμματα, ώστε να αντιληφθούν σε τι βάθος αμέτρητο οπισθοδρόμησης, βρίσκεται η χώρα, όπου εκτός από φιέστες και γιορτούλες, οι δημότες όχι μόνο του Πειραιά, αλλά ολόκληρης της χώρας, ζουν στο μεσαίωνα. Η μόνη διαφορά, είναι ότι ευτυχώς, υπάρχει ακόμα αποχετευτικό σύστημα, που τις περισσότερες φορές ρυπαίνει τα θαλάσσια ύδατα, μαζί με πετρελαιοκηλίδες και δεν χρησιμοποιούμε πλέον, δοχεία νυκτός.
Όχι, δεν υπάρχει θέμα ανακύκλωσης στην Ελλάδα, όπου ο πρωτογονισμός, ο ωχαδερφισμός και το ρουσφέτι, είναι εθνικά σπορ. Και βέβαια μην περιμένετε να σας γλιτώσει κανείς, διότι άπαντες και άπασες οι θέσεις ισχύος και επιρροής, είναι αυστηρά επιλεγμένες, από το ίδιο σύστημα, που σας θέλει υπάκουους υπήκοους, ενός εμμονικά απαρχαιωμένου, διαλυμένου κράτους, όπου η Δημοκρατία είναι μονόχειρας, που χρησιμοποιεί πότε δεξί και πότε αριστερό χέρι.
Στο Βίλνιους λοιπόν, για να μπορέσεις να πετάξεις τα σκουπίδια του σπιτιού σου σε κάδο, πρέπει να έχεις… τους κωδικούς σου! Διότι δεν ανοίγουν με άλλο τρόπο, παρά μόνον με κωδικούς. Κάθε πολυκατοικία έχει δικούς της κωδικούς για τους κάδους της.
Στην μεσογειακή Ελλάδα, όπου τα σκουπίδια βράζουν στους 40 και πλέον βαθμούς Κελσίου το καλοκαίρι, οι κάδοι παραμένουν ανοικτοί, ώστε να μπορεί ο κάθε ντεληκανής να πετάξει μέσα, ακόμα και την πεθερά του, αν τη θεωρεί ανακυκλώσιμη. Εδώ, επιλεκτική περισυλλογή ανακυκλώσιμων, γίνεται ευτυχώς, μόνον χάρη στους ρομά και κάποιους, αλλοδαπούς ρακοσυλλέκτες.
Σε τι λοιπόν πρόκειται να εξυπηρετήσουν οι οικιακοί κάδοι ανακύκλωσης δίχως διαλογή υλικών, όταν αυτά δεν περισυλλέγονται σωστά;
Ανακύκλωση σημαίνει εισροή χρημάτων στα δημόσια ταμεία. Χρήμα, σημαίνει οργάνωση εισροών κι εκροών υλικών. Αυτό δε γίνεται με κάδους, αλλά με ειδικά χρωματισμένους σάκους ανά υλικό, οι οποίοι περισυλλέγονται από το δήμο (!) ή ακόμα καλύτερα από εταιρείες (στην Ελλάδα, μετά από 200 χρόνια), ορισμένες ημέρες και ώρες.
Στην Ελλάδα, στα σπίτια, οι μόνοι κάδοι, που θα είχε νόημα να διανεμηθούν είναι οι κάδοι κομποστοποίησης οργανικών απορριμμάτων, όπου πετάς οργανικά, τσόφλια αυγών, φλούδια, λαχανικά κ.λπ., και σε λίγους μήνες ο ίδιος κάδος έχει μετατρέψει τα σκουπίδια αυτά σε κοσμπόστ (εμπλουτισμένο χώμα) για τα φυτά σας!
Άλλο ένα θέμα, είναι η τοποθέτηση των κάδων απορριμμάτων σε διάφορα σημεία της πόλης και με ποια κριτήρια, γίνεται η επιλογή, των τόπων, όπου η αξία των παρακείμενων ακινήτων υποβαθμίζεται άδικα. Αλγεινή εντύπωση, προκαλεί η δημιουργία εσοχών, στα νέα πεζοδρόμια του Πειραιά, ανά τακτά διαστήματα, ώστε στις εσοχές αυτές, να τοποθετούνται οι περίφημοι ανοικτοί κάδοι της δυσοσμίας και της πανούκλας, που στην καλύτερη περίπτωση, ασβεστώνονται από κάτω, με την ίδια μέθοδο που ασβέστωναν τα κοτέτσια και τις αγροτικές τουαλέτες, προπολεμικά στα χωριά για απολύμανση.
Στα πολιτισμένα κράτη, κάθε πολυκατοικία έχει κάδο σε εσωτερικό κοινόχρηστο χώρο. Το ξέρω, είναι προχωρημένο μέτρο, αλλά απαραίτητο επιτέλους. Τα σκουπίδια, συλλέγονται ΜΕΣΑ από τις πολυκατοικίες ορισμένες ημέρες και ώρες.
Πρωτογονισμός, προχειρότητα, έλλειψη συνέχειας στα έργα και δημόσιοι χώροι, που θυμίζουν προπολεμική Καλκούτα…
Δε χρειαζόμαστε επιπλέον κουβάδες σκουπιδιών, μέσα στα σπίτια μας. Εκτός, αν μας τους φορέσουν καπέλο, να μη βλέπουμε γύρω μας, να μη μυρίζουμε και να μην αρρωσταίνουμε από τη σκνίπα, το κουνούπι και τις μύγες, που τρέφονται και παχαίνουν από την αδιαφορία και την αμορφωσιά μας…
ΚΑΙ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΓΚΑΡΣΟΝΙ -ΚΟΛΥΜΒΗΤΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΓΧΩΡΙΑ ΚΟΥΛΤΟΥΡΑ ΤΗΣ ΝΕΟΠΛΟΥΤΙΣΤΙΚΗΣ ΣΑΒΟΥΡΑΣ (ΕΔΩ ΧΡΕΙΑΖΟΤΑΝ ΣΟΥΠΕΡ ΚΑΔΟΣ ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗΣ)
Για τη συγκεκριμένη περίπτωση, έχω να πω, ότι για τη θέση αυτή, του «θαλάσσιου σερβιτόρου», απαιτείται ειδικός εξοπλισμός, καπέλο, μάσκα, μαγιό, βατραχοπέδιλα και όχι απογευματινό ένδυμα…
Δε θα μπορούσα ποτέ να φάω και να πιώ, από ένα δίσκο, που κουβαλά ένας εργαζόμενος, κατά αυτόν τον τρόπο. Οι δε εξηγήσεις των υπευθύνων, δεν πείθουν κανέναν άνθρωπο με φιλότιμο και αίσθημα δικαίου.
Όσο για την νέα Κυβέρνηση αλλά και τις προηγούμενες, έχω να πω ότι με την έλλειψη ελέγχων και την ελαστικότητα, που παρέχουν στους εργοδότες, που παρανομούν, έχουν καταστήσει την Ελλάδα, κέντρο παράνομης ανασφάλιστης ή εικονικά ασφαλισμένης εργασίας, όπου οι νέοι στην κυριολεξία συνθλίβονται και εξαναγκάζονται να εργάζονται σε έναν ανελέητο εργασιακό μεσαίωνα.
Με άθλιες αμοιβές. Χωρίς ωράριο… Με εικονικές ασφαλιστικές εισφορές. Κάτω από καθεστώς πίεσης, εκβιασμού πολλές φορές, («αν δεν σου αρέσει να πας αλλού»), δίχως τακτικό ωράριο και όσα προβλέπονται από το νόμο.
Η Ελλάδα, φθίνει δημογραφικά, οι νέοι μας μεταναστεύουν, εκτός αν γλύφοντας και έρποντας τρέφονται με πολιτικό δημόσιο χρήμα, που παρέχεται από αέναο δανεισμό και τις λιγοστές ασφαλιστικές εισφορές, που πληρώνουν με αίμα εργαζόμενοι, όσο κάτι επτάκις συνταξιοδοτημένοι για ένα 8ωρο, από το δημόσιο κηφήνες, (υπάρχει και αυτή η ποσόστωση), αισθάνονται ασφαλείς, όταν τρώνε τα κόκαλα των παιδιών τους ή των παιδιών των άλλων…
Λαός χωρίς παιδιά, είναι λαός νεκρός.
(Μόλις 33 ετών. Δούλευε με το βασικό… Έμφραγμα… Και με καίει το γιατί, η ντροπή και το φιλότιμο,
έγιναν άγνωστες λέξεις στην πατρίδα μου τη μαύ… ρη….).
Μαρία Μπουκουβάλα
Ιατρός