Η ένταση του “ρω”

Αυτές οι εμμονές! Λίγο πολύ όλοι τις έχουμε. Κάποιες είναι βασανιστικές! Άλλες είναι ευχάριστες! Και ορισμένες σωστά κολλήματα. Μπορεί να προκαλούν ένα μειδίαμα στους άλλους. Αλλά έως εκεί.

Είναι πολλά και τα δικά μου κολλήματα. Ένα από αυτά θα το αποκαλύψω για πρώτη φορά τώρα. Έχω μια εμμονή με το γράμμα “ρ” του αλφαβήτου.

Η αυτοψυχανάλυση που έκανα δεν μου έδωσε επαρκείς ερμηνείες για την προέλευσή της. Και το Liddell – Scott – Κωνσταντινίδη (λεξικό) δεν με βοήθησε ιδιαίτερα.

Κάτι πήγε να σημάνει ότι το “ρ” είναι το δέκατο έβδομο γράμμα του Ελληνικού αλφαβήτου (είναι γνωστή η συμπάθειά μου στο επτά). Όπως και το ότι στο Ελληνικό σύστημα αρίθμησης έχει αριθμητική αξία 100.

Σίγουρα κάποιο ρόλο έπαιξαν και τα λόγια του Σωκράτη, ότι “έλκει την ψυχή περισσότερο απ’ οτιδήποτε άλλο”.

Αλλά και πάλι, να το έχει υπερεκτιμήσει τόσο πολύ ο εαυτός μου!;

Ένα ξέρω, από μικρός, κάθε λέξη που περιέχει το γράμμα “ρ” βρίσκεται σε περίοπτη θέση μέσα μου.

Νομίζω σας προέτρεψα να σκεφτείτε την Καλοκαιρινή “ραστώνη”.

Είναι η λέξη που μας έρχεται πρώτη αυτή την περίοδο της χαλάρωσης και της απόλυτης αδράνειας. Όμως η “ραστώνη”, όπως και να την έλεγαν, θα ήταν πρώτη στον κατάλογο των προτιμήσεων…

Άλλοι μπορεί να το προχώρησαν, και να το φιλοσόφησαν περισσότερο, με λέξεις και ονόματα…, δεν θέλω να συνεχίσω! Εγώ σκέφτομαι ότι είμαι “αραχτός”, και ενώ το “ρ” είναι το δεύτερο γράμμα της λέξης, εντούτοις είναι αυτό που δίνει την ένταση της έννοιας αραχτός!

Και φυσάει ένα δροσερό αεράκι, με πολλά “ρω”.

Καλά να περνάτε!

Νίκος Καρβουνάς

Πνευμονολόγος