Αβούρης Μιχάλης

Η γέννα

Γέννησε το μπουζούκι μου,

εκείνο το βραδάκι,

και έβγαλε ένα όμορφο,

μικρό μπαγλαμαδάκι.

Τα πρώτα του λογάκια,

τα είπε με πενιές,

και το γλυκονανούριζα,

με ωραίες διπλοπενιές.

Του έλεγα και τραγούδια μου,

που έβγαζα στην στιγμή,

γι’ αυτό κι’ εκείνο έγινε,

μάγκας στο πι και φι.

Τώρα παρέα παίζουμε,

γι’ αυτήν την κοινωνία,

που κάτω την επάτησε,

της χώρας η μαφία.

Ντρίγκι – ντρίγκι κάθε βράδυ,

πέφτουνε οι πενιές μας,

και με κρασάκι και μεζέ,

ανοίγουν οι καρδιές μας.

Και όσοι φίλοι βρίσκονται,

και αυτοί στην συντροφιά μας,

την πίκρα την ξορκίζουνε,

και πίνουν στην υγειά μας.

Μιχάλης Αβούρης

Από την ποιητική συλλογή

«Τα λαϊκά μου άσματα»