Στην Ελλάδα της χαράς

Αν εξαιρέσουμε την πραγματικότητα, όλα τα άλλα πηγαίνουν υπέροχα…

Ο χρόνος είναι ο καλύτερος γιατρός. Γι αυτό στο ΙΚΑ σου κλείνουν ραντεβού για μετά από 4 μήνες.

Όταν με παίρνουν στο σταθερό του σπιτιού και με ρωτάνε “σπίτι είσαι;” τους λέω “κλείσε, οδηγάω θα σε πάρω σε λίγο”.

Ζω επικίνδυνα… Ζω τη ζωή μου στα άκρα… Μέσα στην αδρεναλίνη… Τρώω κουραμπιέ χωρίς πιάτο στο σαλόνι…

Ένα παιδικό μου παράπονο είναι πως η μάνα μου ποτέ δεν μου είπε: “έλα, ένα ακόμα σουβλάκι, είναι η δύναμή σου”… Όλο για φακές και για σπανακόρυζα μου έλεγε…

Σου είπα σε πέντε λεπτά θα είμαι εκεί… Τι με παίρνεις κάθε μισή ώρα;

Το εγκεφαλικό προϋποθέτει εγκέφαλο, μην αγχώνεστε μερικοί.

Αν μαζέψω τα “ναι βρε να κανονίσουμε κάνα καφέ” που έχουμε πει με γνωστούς, είμαι κλεισμένος μέχρι το 2030.

Σημασία δεν έχει ούτε το ταξίδι ούτε ο προορισμός… Σημασία έχει να βρεις πάρκινγκ όταν φτάσεις.

Ποτέ δε θα καταλάβω πως χορταίνουν με σαλάτες, πως οι περικοπές θα φέρουν ανάπτυξη και πως απ’ το Δημήτρης βγαίνει το “Μήτσος”…

Προσέχω πολύ τη διατροφή μου. Τρώω μόνο μαύρο ψωμί… Ή τέλος πάντων, αυτό το χρώμα που παίρνει όταν είναι γεμάτο μερέντα!

Η “δίαιτα από Δευτέρα” είναι κινητή εορτή.

Χθες, στην Κίνα εισέβαλαν και λήστεψαν μια τράπεζα. Δόθηκε το σκίτσο των ληστών στην αστυνομία και έχουν ήδη συλληφθεί 1.173.852 ύποπτοι…

Οι ώρες 6,7,8 θα έπρεπε να βγαίνουν μόνο σε απόγευμα.

Αυτά τα πελάγη ευτυχίας προς τα που πέφτουν, να πάω να αρμενίσω;

Είμαστε η γενιά που πρόλαβε τη φράση “κράτα τα ρέστα !”.

Έλληνες, ένας λαός που όλη μέρα βλέπει φανατικά εκπομπές “μαγειρικής” και το βράδυ παραγγέλνει delivery!!

Πήγα σε ένα φαρμακείο να πάρω αντιβηχικό, 30 ευρώ μου λέει, μου κόπηκε ο βήχας.

Αν περιμένεις τηλέφωνο και δεν χτυπάει… πήγαινε τουαλέτα. Πιάνει εννιά στις δέκα.