Τα νέα του Καραγκιόζη…«Φλούφληδες» και παλληκάρια,γίναμε μαλλιά κουβάρια!…
ΧΑΤΖΙΑΒΑΤΗΣ: Καραγκιόζη μου καλημέρα και Χρόνια Πολλά…
ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ: Φχαριστώ Χατζατζαράκο, επίσης. Τι κάνεις;
ΧΑΤΖ.: Καλά ματάκια μου… Δόξα τω Θεώ. Πέρασα να σου ευχηθώ, και να σου πω, κάτι που με συγκίνησε ιδιαίτερα… τώρα που το θυμήθηκα!
ΚΑΡ.: Χαίρομαι Χατζατζαράκο… Τι ήταν αυτό;
ΧΑΤΖ.: Να… η ταπεινοφροσύνη του Πρωθυπουργού μας!.
ΚΑΡ.: Που την είδες, στον ύπνο σου;
ΧΑΤΖ.: Καλέ δεν θυμήθηκες που ζήτησε συγγνώμη, όταν καθυστέρησε να φέρει στην Βουλή το Νομοσχέδιο, του Συμφώνου Συμβίωσης;… Λίγο τόχεις;
ΚΑΡ.: Χατζατζαράκο, δεν ξέρω ποιος διάολος σ’ έβαλε να με προκαλέσεις μεσημεριάτικα, αλλά επειδή δεν μπορώ να ακούω άλλο ηλιθιότητες, κάτσε κάτω να σου πω ορισμένα πράματα, μπας και ταρακουνηθεί το μυαλό σου, και πάρει στροφές…
ΧΑΤΖ.: Πάντα σέβομαι ματάκια μου τα λεγόμενά σου… Σε ακούω.
ΚΑΡ.: Ωραία… Δώσε βάση τότε!… Αν λοιπόν ο παίδαρος, ήτανε άνθρωπος της «συγγνώμης», έπρεπε προ πολλού, να είχε ζητήσει συγγνώμη από τους υπηκόους του! Γιατί από πολίτες, έχουμε καταντήσει υπήκοοι!… Και να μας ζητήσει όχι μόνο μία, αλλά πολλές… Για τα «φύκια για μεταξωτές κορδέλες» που μας πουλάει, και τα «κλύσματα με γιαούρτι» που έχουμε υποστεί… Δηλαδή, όπως λέει και ο λαός μας «εδώ ο κόσμος χάνεται, και η … Μιμόζα λούζεται!…»
ΧΑΤΖ.: Ναι Καραγκιόζη μου, αλλά άνθρωποι είναι κι αυτοί…
ΚΑΡ.: Χαίρω πολύ… Δεν είπα να τους πετάξουμε στον «Καιάδα…», αλλά όπως θέλουνε να τους σεβόμαστε εμείς, είναι υποχρεωμένοι, να μας σέβονται κι αυτοί… Ας όψεται ο συχωρεμένος ο Αντρέας, που κατάργησε το νόμο, «περί προσβολής δημοσίας αιδούς», αλλιώς, θα έμπαινε ο «κάθε κατεργάρης στον πάγκο του!»
Ο μεγάλος μας ποιητής Καβάφης, έλεγε σ’ ένα κείμενό του: «Φοβάμαι ότι το πρόβλημά μου, θα χαλάσει τις διακοπές μου!»
Επειδή λοιπόν λίγοι απ’ αυτούς, παραδέχονται το πρόβλημα, και σέβονται τους άλλους, ενώ οι περισσότεροι το «περνάνε» με θράσος σαν «φυσιολογική κατάσταση», εκπορνεύοντας ψυχές, από κει κι ύστερα, θα πρέπει να είχανε και την ανάλογη αντιμετώπιση…
Μην ξεχνάς τις «παρελάσεις» που οργάνωσε ο «σόουμαν» Δήμαρχος της Θεσσαλονίκης… Ένα θέαμα που θύμιζε «καρναβάλι Βενετίας», σε διασκευή «ξεφτίλας» και βάλε… Επίσης το παθιάρικο φιλί στη Βουλή από τον «Βαλλιανάτο», που θα το ζήλευε ο Ρωμαίος και η Ιουλιέτα, και… «Βράσε μέσα Πολυχρόνη, που δεν γίναμε… Ευζώνοι…».
ΧΑΤΖ.: Ματάκια μου, αρχίζω και «φρίττω…».
ΚΑΡ.: Πάλι καλά… Φαίνεται ότι αρχίζεις να «χαμπαριάζεις». Και όσον αφορά την περιβόητη «συγγνώμη», ψύλλοι στ’ αυτιά μου μπήκανε, ότι μπορεί να κρύβει και ολίγη έως πολύ, «ψηφοθηρική» διάθεση… Αποκλείω την περίπτωση, να κατελήφθη ξαφνικά από «Αγάπη Χριστού». Εσύ τι λες;
ΧΑΤΖ.: Καραγκιόζη μου, δεν ξέρω πια τι να πω…
ΚΑΡ.: Χατζατζαράκο, αν παρακολουθήσεις τη διεθνή κατάσταση, θα νοιώσεις ότι προωθείται σχέδιο, εκφυλισμού των πάντων…
Πρέπει λοιπόν κατά πως λέγανε οι αγωνιστές του Έθνους μας, «Για του Χριστού την Πίστη την Αγία, και της Πατρίδος την Ελευθερία», να αντισταθούμε βαστώντας «Θερμοπύλες», για να μην καταντήσουμε να τραγουδάμε: «Τα ρόδα είναι κόκκινα, και οι βιολέτες μπλε…». Κατάλαβες;
ΧΑΤΖ.: Ναι Καραγκιόζη μου. Έχεις δίκιο… Χρειάζεται αγώνας! Καλή δύναμη να έχουμε! Γεια σου ματάκια μου, και τα ξαναλέμε.
ΚΑΡ.: Να πας στο καλό Χατζατζαράκο.
ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ Ι. ΛΑΟΥΤΑΡΗΣ