Ελεύθερη Άποψη..Η ΑΦΑΙΜΑΞΗ ΤΩΝ ΜΙΚΡΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ
Όταν δεν υπάρχει εγχώρια παραγωγή, τότε οι ανάγκες του Κράτους καλύπτονται από την υπερφορολόγηση των πολιτών.
Έλληνας μετανάστης σε μετασοβιετική (!) χώρα, προκάλεσε την απορία των εκεί συναδέλφων του, όταν ανέφερε τους μύριους τρόπους, με τους οποίους επιτελείται η φορολογική αφαίμαξη των Ελλήνων. Τέλη κυκλοφορίας κάθε χρόνο, ΕΝΦΙΑ και πανάκριβο κόστος ζωής.
Μεγάλες πολυεθνικές, συνήθως Κινεζικής προέλευσης, αγοράζουν ακίνητα, με αποτέλεσμα να κλείνουν οι μικρές επιχειρήσεις, που στεγάζονται επί δεκαετίες σε αυτές.
Ο ενταφιασμός κάθε μικρής οικονομικής δραστηριότητας, είναι γεγονός στην Ελλάδα, όπου η κυβέρνηση προσπαθεί να αντλήσει πόρους με κάθε τρόπο, από το έτοιμο χρήμα και τα σεντούκια των γηγενών- όσα απέμειναν.
Το σύγχρονο Ελληνικό κράτος, βασίζεται στην καταστολή της εγχώριας παραγωγικότητας, τον ανεξέλεγκτο δανεισμό και εισροή ξένων κεφαλαίων, που απορροφούν την εγχώρια ιδιοκτησία, ενώ περιουσίες μεταβιβάζονται σε αλλοδαπά συμφέροντα έναντι πινακίου φακής. Όσα κατόρθωναν κάποτε οι πόλεμοι, σήμερα πραγματοποιούνται με οικονομικά μέτρα.
Η μεταστροφή της πάλαι ποτέ λιτοδίαιτης Ελληνικής κοινωνίας σε υπερκαταναλωτική, οδήγησε στα σημερινά αδιέξοδα. Η παρασιτική οικονομία των δανείων και του υδροκέφαλου δημόσιου τομέα, παρομοιάζεται με τον πίθο των Δαναΐδων.
Μεγάλες εταιρείες, συνήθως αλλοδαπών συμφερόντων αναλαμβάνουν δημόσια έργα υποδομών και αναρωτιέται κανείς, πόσο στοιχίζουν σε ανταποδοτικότητα για την εθνική οικονομία.
Στη μάχιμη κοινωνία, σιγοψιθυρίζεται ότι οι μικρές επιχειρήσεις οδηγούνται σε αναγκαστική διακοπή λειτουργίας τους, με τα νέα φορολογικά μέτρα, ενώ οι ιδιοκτήτες και υπάλληλοι τους, κατά ένα μεγάλο ποσοστό, οδηγούνται σε συνταξιοδότηση, που θα επιβαρύνει τα ήδη καταληστευμένα ταμεία.
Η υπερφορολόγηση των αδυνάτων, οδηγεί σε μεσαιωνικά πρότυπα μιας νέας φεουδαρχίας, της κρατικοδίαιτης ολιγαρχίας, που δεν αγαπά, ούτε τους πολίτες, ούτε τον τόπο μας.
Από τα κανάλια της κρατικής παπαγαλίας, ακούγεται συνεχώς η άποψη ότι, κατά την « ψηφιακή εποχή της τεχνητής νοημοσύνης», δεν είναι δυνατόν, να επιστρέψουμε στην μεταπολεμική εποχή, που ξανακτίσθηκε η Ελλάδα… Στην εποχή με τις αρχές και την ενδοστρεφή οικονομία!
Μάλλον κάποιοι, επιθυμούν να χρυσώνουν το χάπι της καταστροφής, που επέρχεται από τον αέναο δανεισμό, την υπογεννητικότητα και τις ροές της νεολαίας μας προς το εξωτερικό.
Σε αυτούς λοιπόν, τους αμετανόητους και τους « οπαδούς τους», θα θυμίσω το μύθο του Ανταίου, του γίγαντα, που νίκησε ο Ηρακλής, επειδή πάλεψε μαζί του κρατώντας τον στο αέρα. Ο γιος του Ποσειδώνα και της Γης, έπαιρνε τη δύναμη του από την μάνα του, όταν ο γίγαντας γιος της, πατούσε στο έδαφος…
Ο μύθος διδάσκει, ότι όποιος χάνει την επαφή με τη γη του, είναι καταδικασμένος σε θάνατο. Η γη μας, μας τρέφει και μας ζωογονεί. Μόνο η γη μας. Όχι τα δάνεια και οι αριθμοί, που εκπροσωπούν χρήμα στα χαρτιά και τις οθόνες, που δυνητικά, μπορεί να κλέψει τη γη και την αυτονομία μας… Η λύση είναι πάντα η γη μας….
Μαρία Μπουκουβάλα
Ιατρός