Σε κρίση πανικού ο Θοδωρής Αθερίδης

«Την πρώτη κρίση πανικού την έπαθα όταν ήμουν 15. Ήταν Νοέμβρης του ’80, ήταν βράδυ, έκανε λίγο κρύο και καθόμουν με τους φίλους μου στην Πλατεία Ναυαρίνου στη Θεσσαλονίκη και μιλούσαμε για θρίλερ, για μαύρη μαγεία»… «Μου λέει ένας φίλος μου: εγώ έχω κάνει μαύρη μαγεία σε σένα, δεν θυμάσαι που είχα την φωτογραφία σου και σου είχα τρυπήσει τα μάτια; Μου λέει: ε δεν έπαθες τίποτα»…

«Και με πιάνει εκείνη την ώρα κάτι, σηκώνομαι και πηγαίνω προς το σπίτι, ένιωθα ότι δεν έχω αναπνοή. Φωνάζω τη μητέρα μου να κατέβει, δεν μπορούσα ούτε στο ασανσέρ να μπω. Άρχισα να τρέχω στο μπαλκόνι, για να μου γίνει οικεία η ταχυκαρδία. Κοιμήθηκα με την Παναγία αγκαλιά. Τη δεύτερη την έπαθα την επόμενη μέρα στο σχολείο»…