Στύλος της Ορθοδοξίας, αποκαλείται ο Μέγας Πατήρ ημών Αθανάσιος, Γεννήθηκε το 293 μ.Χ. στην Αλεξάνδρεια, από γονείς χριστιανούς.
Σπούδασε σε ονομαστές σχολές της εποχής εκείνης, θεολογικά και φιλοσοφικά.
Διεξήγαγε πολλούς αγώνες για την Ορθόδοξη πίστη. Το απαράμιλλο ήθος του, το εγκωμιάζει ο Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος, το ταυτίζει με την αρετήν και λέγει: «Αθανάσιον επαινών, αρετήν επαινέσομαι». Δηλαδή όταν επαινώ τον Αθανάσιον, επαινώ την αρετήν. Άρα ο Αθανάσιος και η αρετή, είναι ταυτόσημα.
Μορφώθηκε θεολογικά, φιλοσοφικά και συνασκήτεψε στην έρημον με τον ιδρυτή του μοναχισμού Αντώνιο, ο οποίος τον επηρέασε στην διαμόρφωση του ήθους του.
Ο Πατριάρχης χειροτόνησε τον Αθανάσιον Πατριάρχη, διότι κάποια στιγμή τον είδε να βαφτίζει ένα παιδάκι, κατά την τάξιν της Εκκλησίας. Το γεγονός αυτό έκανε τον Πατριάρχη να θαυμάζει ότι το Άγιον Πνεύμα ήταν προμήνυμα της μελλοντικής χειροτονίας του.
Ο Πατριάρχης Αλέξανδρος πήρε στην Α΄ Οικουμενικήν Σύνοδον, τον νεαρόν Αθανάσιον το 325μ.Χ. στην Νίκαια της Βιθυνίας. Ο Αθανάσιος με τον πλούσιον λόγον του διατύπωσε με σαφήνεια την αλήθεια. Ότι ο Χριστός σαρκώθηκε για να θεώσει τον άνθρωπο. Ο Χριστός δεν είναι κτίσμα, αλλά ο Υιός και λόγος του Θεού, τέλειο γέννημα του Πατρός. Από τον Γρηγόριον τον Θεολόγων πληροφορούμαστε ότι απέκτησε θεολογικές γνώσεις στην Κατηχητική Σχολή της Αλεξανδρείας. Όταν ο Αλέξανδρος εκοιμήθην, το 328 μ.Χ. ο Αθανάσιος με απόφαση κλήρου και λαού χειροτονήθηκε επίσκοπος ένεκα του ζήλου του, του ανυποχώρητου μαχητή της πίστεως.
Οι διώκτες όμως του Χριστιανισμού έπεισαν τον Μ. Κωνσταντίνο να τον διώξουν από τον θρόνο του και τον εξόρισαν για 17 συνολικά χρόνια. Ο Μ. Αθανάσιος πιστός στον Κύριον καταδιώκτηκε, εξορίστηκε, υπέμενε καρτερικά τα πάντα, μέχρι να αφήσει τα εγκόσμια και να απέλθει στα ουράνια.(371 ή373μ,Χ).
Ο ιερός Κύριλλος υπήρξε σημαντική μορφή για την εποχήν του. Άσκησε πολύ μεγάλη επίδραση τόσον στον εκκλησιαστικόν βίον, όσο και στην διαμόρφωση της χριστιανικής διδασκαλίας και κυρίως στην διατύπωση του χριστολογικού. Για την ζωή του ιερού πατρός, λίγες πληροφορίες έχομε. Θείος του ήταν ο Πατριάρχης Αλεξανδρείας Θεόφιλος, άνδρας δυναμικός και εύστροφος, για αυτό τον λόγον ο Κύριλλος, τον ανέφερε πάντα με ευγνωμοσύνη και αγάπη. Σπούδασε στην φημισμένη σχολή της Αλεξάνδρειας, με διδάσκαλο τον Δίδυμο τον τυφλόν. Υπήρξε μέγας Θεολόγος και εκκλησιαστικός συγγραφέας. Παρακολούθησε μαθήματα της περιφήμου αλεξανδρινής φιλοσόφου Υπατίας. Μελετούσε συνεχώς, πολλές όμως δυσκολίες συναντούσε από την συνύπαρξη Ιουδαίων και Χριστιανών. Οι Ιουδαίοι προκαλούσαν πολλές φορές, μεγάλες ταραχές.
Η μνήμη του εορτάζεται στις 18 Ιανουαρίου μαζί με την μνήμη του Αγίου Κυρίλλου ο οποίος εορτάζεται στις 2 Μαΐου, μέρα της κοιμήσεώς του.
Αγαπητοί μου Αναγνώστες οι μνήμες των Αγίων μας, ας γίνουν φωτεινοί αστέρες στην ζωήν μας ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ
