Παπουλάκου Νίκη

Πρωτοχρονιά!

Με γέννησαν οι Άνθρωποι

μέσα στο χρόνο

ορόσημο για κάθε πόνο

κάθε χαρά…

ΕΙΜΑΙ!

η αναμονή του αύριο!

ΕΙΜΑΙ!

Το πλάνο σήμερα.

Τον ερχομό μου,

χαιρετίζουν οι Άνθρωποι

η φύση,

το χαμένο χθες,

το αβέβαιο αύριο,

το πεζό σήμερα!…

ΥΠΑΡΧΩ

ΖΩ

στον κόσμο αυτό

το χρόνο μια φορά!

Σα να γεννιέμαι

απ’ την αρχή,

κι ύστερα

να πεθαίνω!

Οι άνθρωποι με αγαπούν,

πίνουν, χορεύουν,

τραγουδούν!

Μα… λάθος,

δε μ’ αγάπησαν ποτέ!

Μόνο το αύριο ποθούν,

το αλλιώτικο,

το μεθυστικό,

μα, τόσο εφήμερο σαν έρθει!!

Νίκη Παπουλάκου

από τη νεανική ποιητική συλλογή

”ΚΑΙ ΓΑΛΗΝΕΜΕΝΑ”