Βογιατζής Γεώρ

Δυο γεροντόμαγκες

Δυο φίλοι γεροντόμαγκες τα ’πιναν παθιασμένα

με λίγη ρέγγα, με ελιές και λατρευτό κρασάκι

επάνω σε λαδόκολλα όλα σερβιρισμένα

παίζοντας ντέρτια και καημούς μ’ ένα κομπολογάκι.

Νιώθουνε τις στιγμές αυτές πως ζούνε τα παλιά τους

και βλέπουνε το παρελθόν σαν ζωντανή εικόνα

θυμούνται τους αγώνες τους μα και τη λεβεντιά τους

που προσπαθούσαν άνοιξη να κάνουν τον χειμώνα.

Το τραπεζάκι το μικρό με τα υπάρχοντά του

μαγεύει και τους φαίνεται υποφερτός ο χρόνος,

τον κόσμο δεν τον σκέπτονται με όλα τα δεινά του,

δεν ρυτιδιάζει την καρδιά των γηρατειών ο πόνος.

Γεώρ. Αλεξ. Βογιατζής

Από την ποιητική συλλογή

«Ξημερώνει»