Αλέξανδρος και Πώρος – Μητσοτάκης και Μόντι
Αφού κέρδισε τον περιφερειακό Βασιλιά – πολέμαρχο Πώρο, στην Ινδία (σημερινό παντζάπ) σε μια από τις πιο σκληρές μάχες (του Ύδασπη) που είχε αντιμετωπίσει, ο Αλέξανδρος είδε ότι ο πυρήνας της πολεμικής μηχανής του, οι Μακεδόνες, ήταν κουρασμένοι και νοσταλγούσαν την πατρίδα τους.
Οι απώλειες ήταν πολύ μεγαλύτερες σε σύγκριση με προηγούμενες μάχες με τους Πέρσες και επιπλέον, ακόμη και ο Βουκεφάλας το αγαπημένο του άλογο πέθανε σε εκείνο το σημείο.
Οι άνδρες ερμήνευσαν όλα τα σημάδια ως κακούς οιωνούς και δεν έβλεπαν νόημα να προχωρήσουν βαθύτερα σε αυτό το άγριο μέρος.
Με αφορμή την αντίδραση του Στρατού του ο Αλέξανδρος στάθμισε στη συνέχεια όλα τα δεδομένα που είχε στη διάθεσή του και ήταν σε θέση να αξιολογήσει ότι αν ο Πώρος (τοπικός βασιλιάς- πολέμαρχος) μπορούσε να διατηρεί έναν τόσο καλά εκπαιδευμένο και πολυάριθμο στρατό, τότε και άλλοι Ινδοί θα μπορούσαν να παρουσιάσουν ανάλογες δυνατότητες και θα ήταν πολύ δύσκολο αν όχι αδύνατο να τους νικήσει.
Ήταν δε τόσο εντυπωσιασμένος από την αντίσταση που προέβαλε ο βασιλιάς Πώρος και οι άνδρες του που κέρδισαν τον σεβασμό του και ζήτησε από τον Πώρο να γίνει Σατράπης στη νέα αυτή μακεδονική κτήση.
Έτσι λοιπόν αποφάσισε να σταματήσει τις κινήσεις του για νέες ανατολικές κατακτήσεις και να επιστρέψει για να εδραιώσει την κυριαρχία του στη νέα του τεράστια Αυτοκρατορία.
Σήμερα, στην εποχή του Κ. Μητσοτάκη ο Ινδός «πολέμαρχος» Μόντι χωρίς μάχη αντιστρέφοντας τμήμα της ιστορίας προσδοκά να γεμίσει την Ελλάδα με τους απογόνους των στρατιωτών του Πώρου ερχόμενος σε συμφωνία με τον τοπικό Σατράπη… Κυριάκο
«Συνάντηση Μητσοτάκη με Μόντι: Στο επίκεντρο συμφωνία Ελλάδας-Ινδίας για τη μετανάστευση».
O tempora o mores
Δημήτρης Ζακοντίνος
Στρατηγικός Αναλυτής