Η Έξοδος του Μεσολογγίου

Στις 10 Απριλίου 1826 (Κυριακή των Βαΐων) συντελέσθηκε η υπέρτατη και ηρωική θυσία των Μεσολογγιτών, η επική και ανεπανάληπτη Έξοδος των Ελεύθερων Πολιορκημένων, σταθμός της παγκόσμιας ιστορίας. Το μεγαλείο και η δόξα της Εξόδου απαθανατίσθηκαν από ποιητές και καλλιτέχνες, ξένους φιλέλληνες και Έλληνες: Ουγκώ, Γκαίτε, Ντελακρουά, Μύλλερ, Σολωμό, Παλαμά, Βαλαωρίτη, Δροσίνη, κ.ά.

Η ανεκτίμητη προσφορά του Μεσολογγίου στην έκβαση του απελευθερωτικού αγώνα κατά των Τούρκων είναι απόλυτα αναγνωρισμένη και, για τον λόγο αυτό, η πόλη, με νομοθετικό διάταγμα, του 1937, ανακηρύχθηκε ιερά πόλη.

Στην Έξοδο σκοτώθηκαν ο παππούς του ποιητή Δροσίνη, Γιώργης Καραγιώργης, αντιστράτηγος και ο αδελφός του Γιώργης Γιαννακός, ο Ιωάννης Παπαδιαμαντόπουλος, ο μηχανικός Μιχαήλ Κοκκώνης, ο Παύλος Μελάς, παππούς του ομώνυμου Μακεδονομάχου, ο γενικός αρχηγός Αθανάσιος Ραζικώτσικας, ο Ελβετός φιλέλληνας Ιωάννης – Ιάκωβος Μάγερ, εκδότης των Ελληνικών Χρονικών, κ.ά.

Στις εορτές της Εξόδου (1989) ο κορυφαίος Λάκων ποιητής – ακαδημαϊκός Νικηφόρος Βρεττάκος, τόνισε τη μεγάλη σημασία της Εξόδου: αχειροποίητη εικόνα του Ελληνισμού, ιδεατό μνημείο και το πιο κοντινό μετά τον Παρθενώνα και την Αγία Σοφία, στο οποίο θα πρέπει να προσέρχονται οι πολιτικοί μας αρχηγοί, σε κάθε επέτειο.

Αναστάσιος Αγγ. Στέφος, δ.φ.

Αντιπρόεδρος της Πανελλήνιας

Ένωσης Φιλολόγων και του Συλλόγου

«Οι Φίλοι του Μουσείου Γ. Δροσίνη»