Ψυχανεμίσματα…
Μας γλύκαναν οι νίκες Ολυμπιακού – Παναθηναϊκού
Ευτυχώς προέκυψαν οι νίκες: του ΠΑΟ πρωταθλητής Ευρώπης στο Μπάσκετ και του Ολυμπιακού ως πρωταθλητής στο Conferace Legue στο ποδόσφαιρο και γέλασε λίγο το χειλάκι μας και βγήκαμε στους δρόμους πανηγυρίζοντας. Νενικήκαμεν! Ισχυρά τα μέτρα και πάλι στο τέλος προέκυψαν ζημιές στο γήπεδο, αλλά ευτυχώς όχι σοβαρά επεισόδια. Σε 145 πόλεις της Ελλάδας ο κόσμος ξεχύθηκε μες τη νύχτα και πανηγύριζε μέχρι πρωίας. Το είχε ανάγκη φαίνεται, να ουρλιάξει, να φωνάξει να εκτονώσει πνιγμένα συναισθήματα από διάφορα που του συμβαίνουν. Μου θύμισε το 1971 με τον ΠΑΟ στο ΓουέμπλειΙ Σαν όνειρο θυμάμαι την κοσμοπλημμύρα στους δρόμους.
Αυτός ο υπέρμετρος ενθουσιασμός και η συγκίνηση είναι κι ένα μέρος εκτόνωσης, από τακτικές καταπίεσης που υφιστάμεθα. Είναι αποδεκτές και από τους άνω, γιατί αποφορτίζουν και συμφέρουν! Κι ήρθαν και τα δύο στην κατάλληλη στιγμή. Όλα τα κόμματα μαζί δεν μπορούν να συγκεντρώσουν τόσο κόσμο! Για άλλη μια φορά αποδεικνύεται η απομάκρυνση του κοινού από τις πολιτικές εξελίξεις. Είμαστε προ των πυλών των Ευροεκλογών και αμφιβάλλω αν ο καθένας μας έχει κάνει μια έρευνα προσώπων κι έχει καταλήξει κάπου μετά από σκέψη. Πολύ φοβάμαι πως πάλι στα τυφλά θα ψηφίσουμε οι περισσότεροι με γνώμονα ‘’το μη χείρον βέλτιστο’’ ή δεν θα μπούμε καν στη διαδικασία να πάμε στην κάλπη. Λυπηρό είτε το ένα συμβεί, είτε το άλλο! Δεν είναι αντίσταση αυτό, κι ας το νομίζουν κάποιοι. Τον εαυτό τους βλάπτουν και τους γύρω φυσικά που υφίστανται το όποιο αποτέλεσμα χωρίς να το έχουν επιδιώξει.
Ο κάθε άνθρωπος αυτοσυστήνεται με την εν γένει συμπεριφορά του… το όνομά του μπορεί να το ξεχάσεις, τη συμπεριφορά του όμως όχι! Το ίδιο και οι Κυβερνήσεις αυτοσυστήνονται με όσα εφαρμόζουν αν είναι για όφελος του λαού ή ενάντια στο συμφέρον του λαού. Παρ’ όλα αυτά μένουμε στο όνομα, στο κόμμα και ξεχνάμε τι έπραξαν, πόσο μας έβλαψαν (αν μας έβλαψαν) ή το αντίθετο, πόσα καλά μας έκαναν. Άλλοι πάλι ψηφίζουν με το τι ψήφιζε η οικογένεια! Άλλοι πάλι για το βόλεμα, τα ρουσφέτια τα λεγόμενα. Ένα μικρό ποσοστό ψηφίζει με γνώμονα το καλό του τόπου και της Κοινωνίας. Ειδικά όταν ψηφίζουμε για Ευρωκοινοβούλιο, όπως και στις Δημοτικές εκλογές, δεν θα έπρεπε να μας απασχολεί το κόμμα, όσο οι ικανότητες ανθρώπων που μπορούν να κάνουν καλό στο τόπο ή να μας εκπροσωπήσουν και να μας υπερασπίσουν όταν/όποτε χρειαστεί στη Βουλή της Ευρώπης επάξια, με αξίες και αγάπη για τη Χώρα και τους πολίτες της. Αλλά είπαμε δυστυχώς δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο. Ψηφίζουμε ότι βλέπουμε πιο συχνά στο γυαλί. Άλλωστε δεν είναι τυχαίο που για πολλά έτη τα ίδια πρόσωπα εμφανίζονται στα πάνελ καναλιών ή ραδιοφωνικών σταθμών. Ξέρουν ότι δεν πάμε παραπέρα, στεκόμαστε σε αυτά που ακούμε από συγκεκριμένα άτομα και αυτό βολεύει κι έχει αποτέλεσμα από ότι έχουμε δει. Το κακό ήταν και είναι ότι η Κοινωνία μας έπασχε και πάσχει από έλλειψη ενεργών και σκεπτόμενων πολιτών, πλεονάζουν οι ανενεργοί και οι μη έχοντες διάθεση να ζορίσουν το μυαλό τους! Και μοιραία πληρώνουν και οι υπόλοιποι της επιπτώσεις αυτού!! …
Όλες οι κινήσεις καθαρά επικοινωνιακές και στη συνέχεια τηγανίτα τίποτα. Τάχα μου κατέβασαν τιμές 4000 είδη και δε χρειάζεται πλέον το ταμπελάκι της μείωσης των τιμών. Όποιος κατάλαβε τη μείωση να μου το γράψει. Αλλά το λέγε, λέγε, σε κάνει στο τέλος να πιστεύεις το απίστευτο. Ενώ το πορτοφόλι είναι άδειο, ενώ χρωστάς παντού ή δυσκολεύεσαι να πληρώσεις στην ώρα τους λογαριασμούς σου, η πλύση εγκεφάλου ότι όλα βαίνουν καλώς και πως προς μία κατεύθυνση είναι οι Σωτήρες, σε αποβλακώνει και το πιστεύεις ως μόνη λύση.
Εύχομαι την Κυριακή αυτή να υπάρξει η έκπληξη τουλάχιστο σε προσέλευση για ψήφο, όσο για το αποτέλεσμα όποιο κι αν είναι, θα είναι καλύτερο από την αποχή.
Νίκη Άννα Παπουλάκου