Ψυχανεμίσματα…

Αφήσαμε πίσω μας και το Νοέμβριο, βαδίζουμε ολοταχώς για Χριστούγεννα, το εορτολόγιο πλούσιο, αρχής γενομένης από Νοέμβρη μήνα. Είμαστε στα Νικολοβάρβαρα που λέει ο λαός. Και για όσους δεν γνωρίζουν ή δε θυμούνται: Τα Νικολοβάρβαρα είναι οι πρώτες δέκα μέρες του Δεκεμβρίου, που θεωρούνται και ως οι περισσότερο βροχερές του χρόνου. Το πρώτο αυτό δεκαήμερο του Δεκέμβριο λέγεται έτσι επειδή στο διάστημα αυτό είναι οι γιορτές του αγίου Νικολάου (6 Δεκέμβρη) και της αγίας Βαρβάρας (4 Δεκεμβρίου). Και η παροιμία : Ἡ αγιά Βαρβάρα βαρβαρώνει/ τζ’ ἃης Σάββας σαβανώνει/τζ’ ἃη Νικόλας παραχώνει. (Της αγίας Βαρβάρας αρχίζει βαρυχειμωνιά, του αγίου Σάββα όλα σκεπάζονται με χιόνι όπως το σάβανο και του αγίου Νικολάου ακόμη πιο βαριά χιονόπτωση παραχώνει – καλύπτει – τα πράγματα στη γη).

Κάπως ταραγμένες οι μέρες, η ΕΕ ετοιμάζει καταφύγια, συζητά και για να στείλει στρατό στην Ουκρανία, μέχρι που η Γερμανία παρότρυνε τον κόσμο να φτιάξει καταφύγια στο σπίτι του. Εδώ θα ταίριαζε η έκφραση ‘’πλάκα μας κάνουν’’. Τόσο εύκολο είναι να δημιουργηθούν στα σπίτια καταφύγια; Ο κατάλογος των καταφυγίων θα περιλαμβάνει σταθμούς του υπόγειου τρένου και χώρους στάθμευσης αυτοκινήτων, καθώς και κρατικά κτίρια και ιδιωτικές περιουσίες, δήλωσε εκπρόσωπος του γερμανικού υπουργείου Εσωτερικών.

Τα έχουν κάνει μαντάρα γενικώς και βρίσκουν να λένε. Αντί να αγωνιστούν για το τέλος του πολέμου, ετοιμάζονται για τα χειρότερα για να μην πω τα ‘’προκαλούν’’ κιόλας. Και όπως είχε πει ο A. Einstein, Ο άνθρωπος έφτιαξε την ατομική βόμβα… κανένας ποντικός δεν θα έφτιαχνε ποτέ μια ποντικοπαγίδα! Δυστυχώς αντί να χρησιμοποιούμε για ωφέλεια την τεχνολογία, την χρησιμοποιούμε για καταστροφές και την εφαρμόζουμε χωρίς να έχουμε εκ των προτέρων προβλέψει επιπτώσεις, συνέπειες, αντιμετώπιση τους, αντίδοτα κλπ.

Ακόμα και στο θέμα υγεία, αντί η πρόοδος να εξαφανίσει κάποιες ασθένειες, έχουν έρθει παλιές στην επιφάνεια, έχουν προκύψει νέες χειρότερες και θανατηφόρες κάποιες, όπως και πριν λίγες μέρες διάβασα για ιό που παρουσιάστηκε στην Ουκρανία και που δεν τον πιάνει κανένα φάρμακο. Αντί να βελτιώνεται η ζωή του ανθρώπου πάνω στη Γη, έχει γίνει πολύ δύσκολη και απρόβλεπτη σε επερχόμενα κακά! Και δεν υπάρχει μόνο ασθενής μνήμη, υπάρχει και ασθενής έως ανύπαρκτη κρίση και αντίληψη! Ο κόσμος «κοπάδια» που ακολουθούν πιστά τη μόδα σε είδη, απόψεις, συνήθειες, τρόπο ζωής, κλπ. Θέματα που θα έπρεπε να μας καίνε, να τα συζητάμε, να τα ψάχνουμε και να τα αναλύουμε τα προσπερνάμε σφυρίζοντας… ενώ στα ‘’ελαφρά’’ θέματα είμαστε πρώτοι σε σχολιασμό (κουτσομπολιό), με φανατική εκφορά λόγου, ύβρεων, κρίσεων κλπ. Μια ματιά στα  Κοινωνικά δίκτυα στο διαδίκτυο , θα σας πείσει για το πρόβλημα.

Ξεχνάμε… για πότε ξεχάστηκε η πανδημία και οι συνέπειές της! Για πότε ξεχάστηκαν λόγια και λόγια που είχαν ειπωθεί από ‘’σπουδαία’’ χείλη, λόγια που δεν βγήκαν αληθινά, λόγια που πρόσβαλαν, έθιξαν και ‘’κακοποίησαν’’ το πνεύμα και την ψυχή κάποιων πολιτών! Λόγια πομπώδη που όποιος τα θυμάται, το λιγότερο που μπορεί να νιώσει είναι αηδία για το επίπεδο αυτών που τα έλεγαν και λύπη για το επίπεδο των ανθρώπων που πίστευαν πως απευθύνονται. Τώρα περιοριστήκαμε σε μια ‘’διαφήμιση’’ παραίνεσης προς τον πολίτη, με τα πρώτα συμπτώματα να επικοινωνεί με το γιατρό για να πάρει αγωγή.

Κάποτε την ακρίβεια την αντιμετωπίζαμε με αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις. Τώρα που μισθοί και συντάξεις είναι στο μισό του κάποτε, την αντιμετωπίζουμε με βοηθήματα/επιδόματα κοινώς ελεημοσύνες… και το χειρότερο;… το συνηθίσαμε κιόλας!

Νίκη Άννα Παπουλάκου