Ο τρόπος που ζούμε αποτελεί πολιτική πράξη

«Μακάρι οι δουλειές που επιλέγω στην τηλεόραση να με άμειβαν τόσο καλά όσο οι δουλειές που απορρίπτω. Ακούω για τις αμοιβές στις καθημερινές σειρές και ξέρω ότι θα πλήρωνα το στεγαστικό δάνειο που με ταλαιπωρεί εδώ και χρόνια αλλά, όχι, δεν θέλω να κάνω τον συμβιβασμό. Υπάρχει και η ευθύνη του καλλιτέχνη απέναντι στο κοινό του, πολιτική ευθύνη, ακόμα κι ο τρόπος που ζούμε αποτελεί πολιτική πράξη. Προσπαθώ να συνδυάσω πάνω στην κόψη του ξυραφιού τα ασυνδύαστα. Την επιβίωση από τη μια μεριά και τη συνέπειά μου στον καλλιτεχνικό δρόμο που θέλω από την άλλη. Δεν έχω λύσει ακόμα το οικονομικό μου, όμως θα συνεχίζω να πορεύομαι με τους δικούς μου όρους. Δεν μπορώ να προδώσω ούτε τον εαυτό μου ούτε τον κόσμο που με εμπιστεύεται».