Ψυχανεμίσματα…
Παθητικοί θεατές των δεινών μας
Σήμερα όποιος φωνάζει πιο πολύ έχει δίκιο, όποιος βρίζει είναι μάγκας, όποιος έχει φράγκα είναι σπουδαίος, όποιος εμπλέκεται σε σκάνδαλα γίνεται διάσημος, ότι προκαλεί συζητήσεις και σχόλια πουλάει! Αυτή είναι δυστυχώς η εικόνα της Κοινωνίας μας που εμείς στηρίζουμε και μέλη της είμαστε! Η εμπιστοσύνη προς τους θεσμούς έχει κλονιστεί, η εμπιστοσύνη προς την αποτελεσματικότητα της Κυβέρνησης ομοίως. “Το δίκαιο δεν είναι τίποτε άλλο παρά το συμφέρον του ισχυρού.” Είπε ο Πλάτων- Όντως με δικαστικές αποφάσεις των τελευταίων ετών, επαληθεύεται.
Το 60% των Ελλήνων πολιτών από τις 19 κάθε μήνα δεν έχει ούτε για τα απαραίτητα. Παρ’ όλα αυτά υπερτονίζουμε την πληρότητα των ταξιδιωτικών προορισμών, τα γεμάτα κέντρα κλπ. Εντάξει, υπάρχει κι ένα 20% που περνάει καλύτερα κι άλλο ένα 20% που διαθέτει χρήμα και ανέσεις! Αυτό το 20% αρκεί για να γεμίσει ξενοδοχεία και κέντρα. Δεν μπορούμε όμως να αγνοούμε το 60% που υποφέρει και δεν έχει να πάρει μια σοκολάτα στο παιδί του ή να το στείλει εκδρομή με το σχολείο!
Η ουσία είναι πως ότι αφαιρέθηκε ή μειώθηκε, ή προστέθηκε (π.χ. ΕΝΦΙΑ), δεν ήταν προσωρινό αλλά μόνιμο, ας ξυπνήσουμε επιτέλους. Το λίγο-λίγο που έγιναν όλα αυτά, σκοπό είχε τη μη αντίδραση, ειδικά τη νομική προσφυγή των πολιτών, καθότι παίζουν χρόνοι στις νομικές διεκδικήσεις. Παρελθόντος του Χ χρόνου δεν δικαιούσαι να διεκδικήσεις. Είναι τρόπον τινά σαν αποδοχή της κατάστασης. Αυτή η παραπλάνηση κράτησε μέχρι το νόμο Κατρούγκαλου που εμμέσως πλην σαφώς ”νομιμοποίησε” περικοπές και μειώσεις που είχαν γίνει όλα τα προηγούμενα χρόνια. Γι αυτό και δεν τον κατήργησαν. Βολεύει αφάνταστα όλες τις Κυβερνήσεις που ψήφισαν Μνημόνια και κλείνει την οποιαδήποτε διεκδίκηση για επαναφορά περικοπών ή Δώρων. Απόδειξη πως η απόφαση για αναδρομικά σε όσους προσέφυγαν στη Δικαιοσύνη, κλείνει με την ημερομηνία ψηφίσματος του ν. Κατρούγκαλου. Ήταν η ταφόπλακα στις προ Μνημονίων συντάξεις, δώρα και μισθούς. Βολεύει επίσης και για έναν ακόμα λόγο… βρίζουμε όλοι τον Κατρούγκαλο, ξεχάσαμε τι μας πήραν οι προ Κατρούγκαλου και συνεχίζουμε την πλάνη μας. Όσο για όλους εσάς που κόπτεσθε για επιστροφή αναδρομικών σε όλους τους συνταξιούχους, πρώτον χωρίς δικαστική απόφαση αν θέλει ο άλλος σου δίνει και δεύτερον το 2014 με την πρώτη απόφαση υπέρ συνταξιούχων, ο τότε Υπουργός είχε πει ότι όσοι προσέφυγαν νομικά θα αποκατασταθούν. Άρα ήταν προμελετημένο, η παραπλάνηση ώστε να μην προσφύγουν πολλοί νομικά, οπότε να είναι λιγότερο το κόστος. Και φυσικά με το ν. Κατρούγκαλου επισημοποιήθηκαν όλα και μπήκε στοπ στις διεκδικήσεις! «Τέλος στα σενάρια για επαναφορά δώρων για μισθωτούς και συνταξιούχους έβαλε ο Χατζηδάκης. ‘’Δεν υπάρχουν δημοσιονομικά περιθώρια για τα αναδρομικά’’ είπε. Καταλάβαμε ή θα συνεχίσουμε να μιλάμε για μήνες για κάτι που είναι ξεκάθαρο;
Δυστυχώς ασθενεί η μνήμη, η καθαρή σκέψη, ο κοινός νους έχει ναρκωθεί και αναμασάμε την ίδια τροφή συνέχεια σε όλα τα θέματα, έχοντας ξεχάσει τι έγινε πριν 10, 8 ή 6 χρόνια, χωρίς αποτέλεσμα και ασφαλώς καταλήγει όλο αυτό εις βάρος μας.
Ο πόλεμος Ουκρανίας – Ρωσίας δείχνει να τελειώνει με παρέμβαση του Τράμπ και μάλιστα με νικητή τη Ρωσία. Και η Δύση και εμείς ηττηθήκαμε! Οι κύριοι της παγκοσμιοποίησης έσυραν τη Δύση σε έναν ακήρυχτο πόλεμο και εκ προοιμίου χαμένο! Οι ηγέτες της Ευρώπης θα πρέπει να προετοιμαστούν να αντιμετωπίσουν την οργή των λαών τους που πτώχευσαν, σέρνοντάς τους σε έναν πόλεμο που στήριξαν επίσημα! Εμείς ειδικά φερθήκαμε πέρα από κάθε λογική και πολιτική διορατικότητα και βγαίναμε πάντα μπροστά με δηλώσεις στήριξης, προκειμένου να δείξουμε πως προηγούμαστε των άλλων. Φτάσαμε στο σημείο να πούμε ‘’έχουμε πόλεμο με τη Ρωσία’’. Ακόμα και σύμφωνο αμυντικής συνεργασίας κάναμε με τους Ουκρανούς, καθιστώντας μας εμπόλεμους με τους Ρώσους, οι οποίοι και μας ‘’στοχοποίησαν’’ πυρηνικά. Ποντάραμε στην ανοικοδόμηση με συμμετοχή δικών μας, δε σκεφθήκαμε όμως πως μπορεί τα κατεστραμμένα που θα χρειασθούν ανοικοδόμηση, να ανήκουν σ’ αυτόν που ονομάσαμε εχθρό, οπότε άνθρακες οι θησαυροί. Άντε να δούμε πώς θα μαζέψουμε τα ασυμμάζευτα κι εμείς και η ΕΕ.
Νίκη Άννα Παπουλάκου.